Goed artikel vind ik!Sanders schreef: ↑24 aug 2023, 08:33 Artikel uit HLN vandaag:Hoe Ronny Deila Club na weifelende start net op tijd op de rails kreeg voor trip naar Osasuna
Club Brugge beleeft in de Conference League zijn extreme make-over. Maar aan het einde van de zomer is op alle niveaus van de club de sereniteit terug. Voor een groot stuk te danken aan Ronny Deila, die voor zichzelf en voor de spelersgroep een modus vivendi heeft gevonden waar iedereen blij van wordt.
Champions League-habitué Club Brugge in de Conference League, dat is als van Angelina Jolie naar Moeder Overste gaan. Da’s goed voor één jaar – je ziet en hoort eens wat anders –, maar daarna wil je zo snel mogelijk gaan lopen.
Club Brugge draagt nu eenmaal de gevolgen van tien dramatische maanden op de Belgische velden. Naar verluidt, als Vincent Mannaert ergens op een televisie beelden ziet verschijnen van vorig seizoen, vraagt hij om een andere zender op te zetten.
Het is wat het is.
Overweldigd
Ook voor Ronny Deila. Anderhalf jaar geleden deed-ie nog een legendarische striptease voor de ogen van de New Yorkers na het behalen van de titel in de MLS, deze zomer stapte diezelfde Deila zowaar weifelend het Basecamp in Westkapelle binnen.
De negatieve framing na zijn ophefmakende overstap vanuit Standard had immers sporen nagelaten bij Deila – iemand die mensen oprecht graag ziet. Tijdens zijn eerste weken als Club-coach struinde Deila vaak tobbend over de zeedijk van Knokke. Van het Lichttorenplein naar het Casino en terug.
De Noor had dan wel New York City beleefd – elke maandag twee lijntjes in de ‘New York Post’ –, en Celtic Glasgow, maar zelfs die laatste kon niet tippen aan de cultuur en de (trainings)infrastructuur die hij aantrof in het Basecamp. Deila was overweldigd, én hij voelde al heel snel de druk intern om (veel) beter te doen dan de vierde plaats van vorig seizoen.
Ronny Deila had duidelijk niet gedacht dat de stap van Luik naar Brugge zó immens zou zijn. De mindere voorbereiding had daarom óók met de trainer te maken. Deila moest aanvankelijk een weg vinden: voor zijn spelers in de kleedkamer, voor de ploeg op het veld, maar ook voor zichzelf – omgaan met de staf, met het management, met de verwachtingen... Het maakte dat nogal wat mensen binnen de club vreemd, maar daarom niet negatief, opkeken bij de eerste televisie-interviews van Deila: snel op zijn paard, argwanend voor de vragen, stroef. Ronny Deila en het voetbal van Club Brugge kwamen maar niet los.
Ommekeer
Tot Aarhus op bezoek was, eind juli, in de tweede voorronde van de Conference League. Die avond – met de argwaan voelbaar op de tribunes – was Club voor het eerst onder Deila goéd. En zag men flitsen van waar de persoon en de trainer Ronny Deila voor staan: spelers die met plezier op het veld lopen, waardoor het collectief gaat draaien. Bij Deila staat het peoplemanagement ten dienste van de tactiek. Deila is weliswaar niet tactisch onbeholpen, maar zijn management start bij spelers een goed gevoel geven. Van daaruit volgt de rest. ’t Is niet de meest moderne aanpak in het voetbal, maar het is wél een aanpak die Club Brugge nodig had na de strapatsen van vorig seizoen.
Was de eerste wedstrijd in de derde voorronde tegen die ene IJslandse ploeg nog té veel met ups en downs, daarna ging het alleen maar crescendo: 0-5 in Eupen, 1-5 in IJsland, 7-1 tegen RWDM.
Het Basecamp straalt zo weer plezier uit. Zelfs een zwartkijker als Skov Olsen staat weer lachend in het leven. Deila is stilaan helemaal zichzelf geworden: open, grappig, zelfzeker... Oudgedienden van de club typeren hem als ‘een afgeborstelde Trond Sollied’, al heeft die eerste liever een rood wijntje dan een biertje.
Uitkijken
Om een lang verhaal kort te maken: Club Brugge en Ronny Deila hebben net op tijd hun draai gevonden, net voor het ingaan van de belangrijke slotweek in augustus.
Dat is maar goed ook. Het is een conditio sine qua non om straks CA Osasuna uit te schakelen. In de vorm van één maand geleden – toen Club zijn galamatch tegen AZ verloor, bijvoorbeeld – was dat niet gelukt. Osasuna, dat komt uit de brede subtop in La Liga, dat is de finalist van de jongste Copa del Rey-editie, dat is... Spaans. Die cocktail van techniek, snelheid en sluwheid. Het is niet iets dat uit Madrid of Barcelona komt, zelfs niet uit Sevilla, maar Club moet uitkijken – voor de lengte in de ploeg van Osasuna, voor hun snelheid op de flanken, voor de intimiderende sfeer ook in het stadion El Sadar, dat sinds dit weekend zwaar onder vuur ligt in Spanje wegens homofobe gezangen en kreten aan het adres van Bilbao-doelman Unai Simón.
Osasuna verloor zaterdagavond weliswaar met 0-2 van Bilbao, maar het had 57% balbezit, trapte 7 keer binnen het doelkader, plus nog 5 afgeblokte shots, en het telde 30 (!) voorzetten in de box van Bilbao.
Maar Osasuna is evengoed een elftal dat kwetsbaar is in de rug van de defensie, en eenmaal onder hoge druk gezet, vallen de tekortkomingen op in snelheid van uitvoering en in de opbouw.
Een sterk Club Brugge zal nodig zijn — in moeilijke weersomstandigheden, op het uur van de aftrap (20.30u) wordt om en bij 30 graden Celsius verwacht.
“Yes, we know”, knikte Ronny Deila gisteravond in de perszaal van El Sadar. Hij sprak in zijn gebruikelijke ‘gekapt’ Engels, en oogde gezond gespannen. “Osasuna is een uitstekende ploeg. Met een goede organisatie. We moeten top zijn.”
Bronnen binnen de club vertellen dat Deila vanavond weinig wijzigt aan de speelstijl van de afgelopen wedstrijden. Voetbal geënt op geestdrift, enthousiasme, passie, en een scheut tactiek.
Daarbij neemt Hans Vanaken zijn plaats in de basis opnieuw in, vermoedelijk ten koste van youngster Antonio Nusa. Elke club kent het fenomeen van de jarenlange vedette die, eenmaal de dertig gepasseerd en met jonge snaken die hijgen in de nek, de langzame transitie bewandelt naar de status van niet langer onmisbaar. En er moet altijd één trainer zijn die de vedette die boodschap brengt.
Deila ging de vraag niet uit de weg: “Als het zo is dat ik die trainer word om Hans Vanaken naar de bank te verwijzen, dan zal dat betekenen dat ik lang bij Club Brugge zal zijn. Vanaken speelt bij mij – daar is geen twijfel over. Hoe hij de dingen oppikt en het voetbal kent, dat is enorm belangrijk voor mij en voor de ploeg. Daarnaast is Vanaken omzeggens nooit geblesseerd. Hij houdt zijn lichaam fit en leeft bijzonder gedisciplineerd. Ik zie op korte termijn geen enkele reden om het talent van Vanaken uit de ploeg te houden.”
‘No further questions?’, vroeg de persverantwoordelijke van Club.
En weg was Ronny Deila.
Pamplona by night is Madrid niet. En Moeder Overste is Angelina Jolie niet. Maar het new look Club Brugge schikt zich (voor even) in zijn lot.
FrankFarinaII zal het graag lezen zeg
