Nieuws Club Brugge

[Sanders]

https://sporza.be/nl/2023/01/20/geen-le ... 236839341/

Interessant artikel met wel een goede analyse in mijn ogen.

[IsO]

Volgens Het Nieuwsblad (https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20230314_92809487) zou Rik De Mil het seizoen mogen uitdoen als T1:

[spoiler]

Rik De Mil krijgt sein dat hij het seizoen kan uitdoen als T1 van Club Brugge

Officiële communicatie kwam er nog niet, maar Club Brugge is nu van plan om het seizoen uit te doen met Rik De Mil als T1. De voormalige assistent kreeg het sein dat hij het vertrouwen behoudt.

dvd
Vandaag om 08:47

Na de deugddoende 2-0-zege tegen Standard klonk het al dat die kans groot was en daags nadien werd het intern nog eens doorgesproken met De Mil, die de volgende match – zaterdag in Kortrijk – sowieso al aan het voorbereiden was. Hij had vorige week op zijn eerste persconferentie als interim-coach ook al aangegeven dat hij het absoluut zag zitten om door te doen, als het bestuur hem die vraag zou stellen, et voilà.

Door het feit dat Club er niet uit raakte met topkandidaat Alfred Schreuder om op korte termijn over te nemen, krijgt De Mil de kans om zich te bewijzen. Zo kunnen ze bij blauw-zwart achter de schermen op zoek naar een nieuwe coach voor volgend seizoen. Na Carl Hoefkens en Scott Parker, die de (interne) verwachtingen niet inlosten en al snel ontslagen werden, moet het er straks boenk op zijn.

[Peter]

Lijkt mij een logische keuze. Seizoen uitdoen nu en dan - afhankelijk van de resultaten - een nieuwe trainer.

[Sanders]

Rik De Mil hoofdcoach tot einde seizoen
Club Brugge gaat tot het einde van het seizoen verder met Rik De Mil als hoofdcoach.

De Mil (41) is al acht jaar actief bij Blauw-Zwart, was twee seizoenen lang coach van onze beloftenploeg en maakt sinds 2022 deel uit van de staff van de A-kern. Na de overwinning tegen Standard als interim-coach, neemt De Mil nu het roer definitief over tot het einde van het seizoen.

Ook Nicky Hayen (hoofdcoach NXT), Steve Colpaert (assistentcoach NXT) en Wouter Biebauw (keeperstrainer NXT) versterken de staff van het eerste elftal.

CEO Vincent Mannaert: "Rik kent de club en het team door en door. Zijn passie en ambitie zorgen voor een frisse wind waarmee we samen met de spelers en iedereen van de sportieve werking het maximale uit het seizoen willen halen. Door het doorstromen van Nicky, Steve en Wouter van Club NXT kunnen we beroep doen op een evenwichtige staff waarbij ook jonge talenten de kans krijgen zich verder te ontwikkelen."

-bericht op website Club-

Voorlopig lijkt het de juiste keuze om voor De Mil te kiezen om gewoon de rust te doen weerkeren. Ook de signalen uit de spelersgroep zijn positief en komen opvallend naar buiten in de media tijdens interviews. De spelers lijken dus zeker achter deze keuze te staan.
Verder krijgt hij versterking van Hayen, Colpaert en Biebauw die overkomen van Club NXT. Allen hebben ze ervaring genoeg als speler in België en nu 3/4e van een seizoen bij een eerste ploeg in 1B.
Hayk Milkon schuift door van de U18 naar NXT.
Enerzijds een leuke promotie voor die mensen, anderzijds vind ik het jammer voor de jongens van NXT, die duidelijk aan een zeer sterk seizoen bezig zijn en elke week volwassener en volwassener speelden, dat ze nu hun trainer kwijtspelen. Milkon ken ik niet, noch zijn werk met de jeugd.
Het is afwachten wat dit geeft naar komende zomer.
Als er een nieuwe coach zou komen en die brengt zijn staf mee, wat gebeurt er dan met De Mil, Hayen, Colpaert en Biebauw?

Hoewel ik nog steeds van menig ben dat we een ervaren trainer met métier, moderne ideeën en waarvoor spelers door het vuur gaan, nodig hebben; is De Mil aanhouden op dit moment de juiste keuze. Zijn werkervaring als leerkracht zal hem misschien juist doen aanvoelen hoe hij de groep moet aanpakken.

[Sanders]

Artikel gisterennamiddag met kleine analyse. Bron: website HLN

[spoiler]

Het Brugse vierkant, hoge druk en Lang weer in beste rol: de succesvolle (tactische) ingrepen van Rik De Mil

Een aanpak die loont. Niet alleen smeedde Rik De Mil opnieuw een groep, ook zette hij Club Brugge met enkele (tactische) ingrepen opnieuw op het goede spoor. Een blik op ‘zijn’ blauw-zwart.

Lang opnieuw in beste rol

Onder Scott Parker deed hij een beetje zijn zin. Noa Lang, die zelfs tot op de eigen speelhelft de bal ging opeisen. Tijdens de interlandbreak ging Rik De Mil intensief aan de slag met de Nederlander. Op en naast het veld. “We hebben veel en lang gesproken. In het verleden stond hij te laag. Wou hij te veel dienen als spelverdeler. Ik wil dat hij hoog blijft en tegenstanders pijn doet.” Zo geschiedde in Mechelen. Lang zag bovenop zijn veldgoal nog één schot afgeblokt en werd meermaals foutief afgestopt in de zone van de waarheid. Voor het eerst in tijden - meer dan 15 maanden om precies te zijn - was hij nog eens bij twee goals betrokken in een competitiematch.

Vierkant op het middenveld

Opvallende variant in Mechelen, waar De Mil met Onyedika, Nielsen, Rits en Vanaken zijn vier centrale middenvelders aan de aftrap bracht. Meteen het einde van het geschuif met Onyedika, Nielsen en Rits. Een succesformule, zo bleek. Met Onyedika als stoplap voor de defensie en de anderen in een offensievere rol. Een flashback naar de titelwedstrijd in 2020-2021, toen Clement in anderlecht plots voor een 4-2-2-2-variant koos in de moeilijke play-offs waarin KRC Genk almaar dichterbij kwam. Balanta, Vormer, Rits en Vanaken vormden toen een vierkant, Lang en De Ketelaere speelden voorin. Het experiment wierp zondag zijn vruchten af, en is straks op Westerlo en misschien zelfs thuis tegen Seraing en Eupen voor herhaling vatbaar.

Hoge druk zoals onder Hoefkens

De tactische aanpak van Parker lag meer in de lijn van die van Schreuder, met veel balbezit en controlevoetbal. De Mil greep meteen terug naar de beginselen onder Hoefkens, namelijk met hoge pressing op de helft van de tegenstander. ‘Push, push, push’, klinkt het tegenwoordig weer aan de zijlijn. De Mils ‘all-inprincipe’ impliceert zelfs dat Club veelal een-op-een staat achterin met de bedoeling de tegenstander zo hoog mogelijk onder druk te zetten. Pas toen Club met de 0-2 op zak bij vlagen losliet, kwam KV Mechelen sporadisch in de buurt van Mignolet.

Stabiliteit met Spileers

Van een gouden zet gesproken. De Mil gaf Jorne Spileers tegen Standard de voorkeur op Odoi en Boyata en liet de 18-jarige verdediger sindsdien gewoon staan. Met succes - bij Club keert de stabiliteit achterin steeds meer terug. Standard kreeg nauwelijks een kans, KV Mechelen kwam bijna niet in de buurt van Mignolet. “En ook in Kortrijk heb ik haast niets moeten pakken”, aldus de doelman zondag. Spileers greep zijn kans, Club slikte slechts één tegengoal in de jongste drie matchen. Van een gedurfde en geslaagde ingreep gesproken. Nog achterin laat De Mil zijn verdedigers afwisselend met drie of met vier opbouwen, dit met het oog op variatie. Zondag zakte Onyedika zo af en toe tussen zijn twee centrale verdedigers in.

Vertrouwen en standvastigheid

Daar waar Parker de boel wekelijks dooreen schudde en niemand nog wist waar hij aan toe was, kiest De Mil voor duidelijkheid. Eén mindere match betekent niet meteen de bank of zelfs de tribune. Onder meer Nielsen, Buchanan en Jutglà kregen zo het vertrouwen na Kortrijk. Die laatste was dan wel niet trefzeker, hij had wel zijn aandeel in de vroege dubbele voorsprong. En is opnieuw de vaste nummer 9, om maar een voorbeeld te geven. De Mil is naar verluidt hard binnenskamers, hij wijst iedereen wekelijks duidelijk op zijn fouten. Maar hij geeft zijn spelers wel vertrouwen, ook al maken ze een mindere beurt. Een aanpak die tot dusver loont.

Het is inderdaad duidelijk waar De Mil naartoe wil.
Zijn principes zijn duidelijk: hoge druk bij momenten, snelle balcirculatie en variatie en beweging.
Het vierkant was mij ook opgevallen, waarbij wel moet opgemerkt worden dat dit in balverlies een 4-5-1 werd waarbij Rits de rechterflank dicht moest houden en Jutgla of Lang de linkerkant moest afdekken. Het voordeel van het vierkant was dat Mata weer meer rushes kon maken. Benieuwd of dat vierkant behouden blijft als Meijer en Skov Olsen terug fit zijn. Dan heb je weer je vaste linksachter, die ook de flank op en af kan, maar heb je ook weer aanvallende vleugels beschikbaar met Skov (terug uit blessure) en Buchanan (die dan niet meer als links of rechtsachter dient te depaneren).
Ook een terechte pluim voor het kiezen voor Spileers. Zijn rustige standvastigheid werd hier al besproken op het forum en hij lijkt te bevestigen. Afgelopen zondag was zijn allereerste momentje waarbij ik mij hart vasthield: hij dribbelde een aanvaller en speelde de bal te ver van zijn voet.

Het blijven positieve signalen en de interlandbreak hielp ons enorm doordat een groot deel van onze kern niet (meer) geselecteerd werd. Vanaken, Mechele, Lang, Jutgla, Mignolet,... Sinds lang was een groot deel van onze kern beschikbaar om eens goed te trainen gedurende een langere periode.

Positief gevoel met de bemerking dat KVM inderdaad niet echt 100% ervoor ging. Bij tijden was er centraal veel ruimte om te voetballen. En zonder een Schoofs en een Verstraete is dat middenveld gewoon veel minder bij hen. En hun spits die al een gans seizoen te plat is.

[Tiki Taka]

Hopen op een overwinning van Union tegen Gent komend weekend...Zoniet wordt het playoff2 voor Club.
Skov Olsen wordt inderdaad enorm gemist, een flankaanvaller die individuele acties weet te koppelen aan goede statistieken (18 Pro League matchen;
7 goals, 3 assists). Lang zit aan 7 goals en 3 assists in 25 matchen en Buchanan aan 1 goal en 4 assists in 21 matchen.
Ik zie deze 3 spelers vertrekken in de zomer, er ligt enorm veel werk op de transferplank.

[Sanders]

HLN.be vandaag:
De nervositeit neemt toe bij Club Brugge: mislukt seizoen heeft financiële gevolgen én zorgt voor onrust in de bestuurskamer
Van de jaarlijkse jackpot van de Champions League naar het grote niets. Een blik op de (financiële) gevolgen van een mislukt seizoen voor Club Brugge, bij wie de onrust binnenskamers alleen maar toeneemt.

Een titelpremie hoeven ze straks niet te betalen. Tot daar het goeie nieuws voor ’s lands voorbeeldclub Club Brugge, dat de komende weken zelfs flirt met een zeldzaam seizoen zonder Europees voetbal. Van het walhalla van de Champions League naar in het beste geval de peulschillen van de Conference League. Naarmate dat besef hoe langer hoe meer doordringt, groeit ook de nervositeit binnen de muren van het Belfius Basecamp. Sinds Club haar lot niet meer in eigen handen heeft en een slechte afloop dreigt, is het er steeds meer op eieren lopen.

Voorzitter Bart Verhaeghe laat zich zien en voelen. Woensdag had de preses tijdens de training nog een lang onderhoud met mental coach Rudi Heylen. Tijdens de week duikt hij al eens vaker op in het Belfius Basecamp dan voorheen. Al is dat ook inherent aan de slechte resultaten en drie trainerswissels. En wil Verhaeghe in barre tijden voornamelijk fel betrokken zijn. Zo voert hij veeleer informele gesprekken dan dat hij voor de groep gaat staan. Vrijdag, daags voor de match in Westerlo, was dat niet anders. Verhaeghe deed er zoals gewoonlijk zijn ronde op matchday -1. Een speech in de kleedkamer gaf-ie evenwel niet.

Vertroebelde relaties
Club staat onder hoogspanning - vooral in de bestuurskamer neemt de nervositeit toe. Door het slechte seizoen rommelt het evenwel al langer in de ‘board room’. In en rond de club is het een publiek geheim dat de onderlinge relatie tussen voorzitter Verhaeghe en CEO Vincent Mannaert de voorbije tijd onder druk is komen te staan. Spanningen die ten tijde van de mislukte beursgang zijn ontstaan en de voorbije jaren verder vorm kregen. Club werd op sportief vlak recent voor het eerst in haar opmars gestuit. Drie trainers passeerden de revue, recordtransfer Yaremchuk draaide uit op een flop en straks volgt wellicht het slechtste resultaat in de competitie sedert 2011. Geen wonder dat er dan al eens vaker discussie is en dat de nervositeit toeneemt. Ook al zijn de gemeenschappelijke doelen nog steeds dezelfde en is het vertrouwen bij de voorzitter en zijn CEO - ondanks de vertroebelde relatie - nagenoeg onaangetast gebleven.

Dat de nervositeit de laatste weken toenam, hoeft niet te verbazen. Jarenlang leverde het kampioenenbal blauw-zwart 30 à 35 miljoen euro op. Een bedrag dat na de voorbije topcampagne zelfs opliep tot bijna 50 miljoen euro. Een langgerekte zegetocht die gepaard ging met de recordverkopen van Charles De Ketelaere (32 miljoen euro), Wesley Moraes (25 miljoen), Odilon Kossounou (23 miljoen) en Krépin Diatta (17 miljoen). Ook Danjuma, Izquierdo, Nsoki, Nakamba en Openda brachten meer dan 10 miljoen euro op. Het leverde sinds het boekjaar 2014-2015 forse winsten op. Ook de bedrijfsomzet steeg nagenoeg alleen maar, ondanks het coronatijdperk. Het eigen vermogen klom vorig seizoen van 46 naar 70 miljoen euro, mede door de inbreng van investeerder Orkila, die in juli 2021 twintig miljoen euro in de club stak. Club boekte in 2021-2022 ruim vier miljoen winst en stevent na het boerenjaar in de Champions League af op een recordwinst in 2022-2023.

De oorlogskas is dan wel flink gespijsd, toch is blauw-zwart zenuwachtiger dan ooit. De spanning valt er te snijden. Van in de bestuurskamer tot op de werkvloer. Wat Club volgend seizoen te wachten staat, zal hoe dan ook aanvoelen als een reality check. Een zachte landing wordt het allerminst. Enerzijds doordat de vetpotten van de Champions League na vijf opeenvolgende campagnes niet langer Club Brugges richting uitkomen. Tientallen miljoenen die de voorbije jaren automatisch ingecalculeerd werden bij de start van het nieuwe seizoen met de landstitel op zak.

Anderzijds staat er deze keer geen Charles De Ketelaere of Odilon Kossounou in het uitstalraam. Het zal al van Noa Lang moeten komen: “De kwartfinales van de Champions League, daar hoor ik thuis.” Alleen is de vraag of er straks geld voor hem binnenkomt. En zoja, hoeveel. ’t Zou daarnaast verbazen mocht Skov Olsen of Buchanan na hun seizoen voor 15 miljoen euro de deur uitgaan. Het huidige boekjaar zal bij de bekendmaking van de jaarrekening in december dan wel alle records breken, volgend seizoen zal Club toch met veel minder tevreden moeten zijn. Net nu er opnieuw 50 miljoen euro in de spelerskern werd geïnvesteerd. Net nu Club zich stilaan opmaakt voor de bouw van het nieuwe stadion, dat intussen veel meer zal kosten dan de oorspronkelijk voorziene 100 miljoen euro. Reken daar vandaag door de gestegen bouwkosten gemakkelijk twintig procent bij. Ook dit zorgt - weliswaar begrijpelijk - voor veel frustratie bij Bart Verhaeghe.

Conference League
Waar er voor anderlecht en in mindere mate AA Gent in de Conference League nog belangrijk geld te verdienen valt, wordt die prijzenpot voor Club Brugge niet meer dan een troostprijs. Als blauw-zwart straks daadwerkelijk in de voorrondes van de derde Europese beker belandt, komen de eventuele verdiensten geenszins in de buurt van wat de Bruggelingen gewoon zijn. Kwalificatie voor de poulefase brengt 2,94 miljoen euro op. Klein bier in vergelijking met de 15,64 miljoen die blauw-zwart jaarlijks heeft opgestreken in de Champions League. Daar leverde de coëfficiëntenbonus alleen al dit seizoen 5,685 miljoen op, was elke overwinning goed voor 2,8 miljoen en bracht het bereiken van de achtste finales nóg eens 9,6 miljoen in het laatje. Ter vergelijking: kwalificatie voor de kwartfinales van de Conference League levert slechts één miljoen euro op.

Ook op vlak van ticketing en catering wordt het volgend seizoen allemaal wat minder. Een thuiswedstrijd in de Champions League leverde Club zo’n 1,2 miljoen euro op. Voor een competitiematch is dat ongeveer 750.000 euro. Het is aannemelijk dat de opbrengsten van Conference League-wedstrijden eerder in de buurt van dat tweede bedrag zullen liggen. Als blauw-zwart zich straks natuurlijk kwalificeert voor de Europese voorrondes… Loopt Club straks play-off 1 mis, dan zal ook dat reeds een financieel verschil maken ten opzichte van deelname aan play-off 2.

Armenië of Estland
Eén mislukt seizoen, mogelijk zelfs zonder Europees voetbal, heeft zo grote gevolgen voor Club Brugge. Ondanks de forse winstbedragen van de laatste jaren en de goedgevulde spaarrekening. De vinger moet bijgevolg op de knip. Zeker wanneer blauw-zwart straks naast Europees voetbal grijpt, dient de spelerskern afgeslankt. Al geldt dat eigenlijk ook wanneer Club vierde wordt of zelfs vijfde en mits bekerwinst van Antwerp alsnog Europa in mag. De Bruggelingen werken al seizoenenlang met een spelerskern die gebouwd is voor Champions League-voetbal. Die zwaar doorweegt op de loonmassa en ook groot is in omvang. Vorig seizoen betaalde blauw-zwart 68,7 miljoen aan salarissen. Het is dan ook vanzelfsprekend dat Club zich komende zomer van de Boyatas en Sowahs zal moeten ontdoen. Een moeilijke evenwichtsoefening, want volgend seizoen móet het anderzijds opnieuw raak zijn. Is de jeugd straks nóg meer aan zet bij de Bruggelingen? Net als vorige zomer ongeveer 50 miljoen aan transfers uitgeven, zal over enkele maanden in ieder geval ondenkbaar zijn.

Eén minder lucratief boekjaar volgend seizoen zal het instituut, tot wat Club uitgegroeid is, niet aan het wankelen brengen. Maar het verwende blauw-zwart zal wél tijdelijk in een andere realiteit terechtkomen. Een realiteit waarin er op de slotdag van de mercato geen 16 miljoen euro meer over is voor een toptransfer. Eén zonder ‘Starry Nights’ op Olympia - de Champions League verdwijnt voor minstens één seizoen. Madrid of Manchester wordt straks een trip naar Ierland, Armenië of Estland. Het wordt zaak om daar anno 2023-2024 goed mee om te gaan. De nervositeit en emoties moeten opnieuw plaatsruimen voor rationaliteit. Opdat de rust en eensgezindheid kunnen terugkeren in de bestuurskamer en bij uitbreiding ook in het Belfius Basecamp.

[t4nd]

De pers is wel goed in het opkloppen van de situatie.

Ja, Club draait geen geweldig seizoen en ja, het is jammer dat we niet opnieuw kampioen worden en champions league spelen. Anderzijds is de conference league ook geen drama hé. In die matchen tegen 'mindere' tegenstanders kan je al eens vaker een jeugdspeler opstellen en hen op die manier sneller laten doorgroeien.
Elke keer opnieuw herkauwen dat we minder gaan verdienen mag dus wel eens stoppen. Zelfs als we de komende 2 seizoenen geen europees spelen gaan we gemiddeld gezien nog altijd meer inkomsten gehaald hebben over 5 seizoenen (de voorbije 3 en de komende 2) dan de andere belgische teams.

[FCBrugesawayoflife]

De pers is wel goed in het opkloppen van de situatie.

Ja, Club draait geen geweldig seizoen en ja, het is jammer dat we niet opnieuw kampioen worden en champions league spelen. Anderzijds is de conference league ook geen drama hé. In die matchen tegen 'mindere' tegenstanders kan je al eens vaker een jeugdspeler opstellen en hen op die manier sneller laten doorgroeien.
Elke keer opnieuw herkauwen dat we minder gaan verdienen mag dus wel eens stoppen. Zelfs als we de komende 2 seizoenen geen europees spelen gaan we gemiddeld gezien nog altijd meer inkomsten gehaald hebben over 5 seizoenen (de voorbije 3 en de komende 2) dan de andere belgische teams.

Het klopt dat we idd veel geld verdiend hebben de laatste 5 jaar. Maar het klopt ook dat er enkele spelers in de kern zitten die meer dan 2 miljoen (zelfs 3 miljoen) per jaar verdienen. Ook zijn er serieuze transferbedragen uitgegeven vorig jaar (of de laatste jaren). 1 maal zo'n seizoen kunnen we wel overbruggen maar het zal toch geen 2 keer moeten gebeuren volgens mij.

[IsO]

Op de website van De Standaard:

[spoiler]

Vincent Mannaert zoekt eervolle exit bij Club Brugge
Gisteren om 21:42 door Bart Lagae

Hoewel de raad van bestuur van Club Brugge hem de hand boven het hoofd houdt, overweegt Vincent Mannaert een vertrek bij Club Brugge. Een vervanger vinden is geen eenvoudige taak. Dat toont ook het vertrek van sportief directeur Tom Caluwé aan.

Vincent Mannaert was zaterdagavond discreet aanwezig in het Kuipje van Westerlo. ’s Ochtends had deze krant gemeld dat hij vanwege een problematische omgang met alcohol op de vingers was getikt door de raad van bestuur, en dat de ethische raad een reeks klachten had onderzocht. ’s Middags gooide het weekblad Humo een eerder afgenomen interview met hem online. Daarin geeft Mannaert toe dat hij helemaal zal moeten stoppen met drinken om zijn baan nog langer te kunnen uitvoeren. Nadat hij twaalf jaar lang bewierookt werd als clubmanager, moet de 48-jarige ceo spitsroeden lopen.

Mannaert werd al vijf keer veroordeeld voor dronken rijden en ging na de laatste veroordeling in therapie. Hij hoopte zijn probleem onder controle te hebben, maar een incident waarbij hij dronken de kleedkamer was binnengegaan, werd hem aangerekend door voorzitter Bart Verhaeghe. Het duo Mannaert-Verhaeghe werd twaalf jaar lang in één adem genoemd en geldt met vijf landstitels als een van de succesvolste bestuurscombinaties in het Belgische voetbal. Maar het laatste jaar verwijdde de afstand tussen beide Vlaams-Brabanders. Niet alleen het gedrag van Mannaert speelde daarin een rol, ook enkele verkeerd uitgepakte beleidsbeslissingen zetten spanning op hun relatie.

Hoewel Verhaeghe en Mannaert beklemtonen dat ze de belangrijkste beslissingen in overleg nemen, verbrandde elk van hen zich aan een trainersdossier. Mannaert trok deze zomer de kaart Carl Hoefkens, hoewel het oorspronkelijk de bedoeling was geweest hem te koppelen aan oud-trainer Christoph Daum. De Duitser zou als een soort mentor optreden, maar werd vorig jaar ernstig ziek. Hoefkens kreeg daarop zijn kans, maar raakte ondanks een historische kwalificatie in de Champions League gebrouilleerd met Mannaert.

Na Hoefkens zou de aanstelling van Scott Parker een mislukking betekenen. Die keuze werd in de schoenen van voorzitter Bart Verhaeghe geschoven, ook al gaven ook verschillende andere sportieve verantwoordelijken hun groen licht. De spanningen op bestuursniveau straalden af op andere geledingen binnen de club, en finaal ook op de spelers. Na twaalf jaar van ongebreidelde sportieve en financiële groei, lijkt Club Brugge aan het einde van een cyclus gekomen. Door het gelijkspel in Westerlo miste blauw-zwart de kans opnieuw over AA Gent naar de vierde plaats te springen en zou het voor het eerst sinds de invoering van de play-offs kwalificatie voor Play-off 1 kunnen mislopen.

Prestigezaak

Die kwalificatie voor Play-off 1 is vooral een prestigezaak. Want ook al haalt Club op de slotspeeldag tegen Eupen een beter resultaat dan Gent tegen (het al gedegradeerde) Oostende, het is maar de vraag wat blauw-zwart in Play-off 1 te zoeken heeft. De kloof op Racing Genk, Union en Antwerp bedraagt respectievelijk achttien, zestien en dertien punten. Dat blijft zelfs na halvering in een play-off met zes speeldagen moeilijk in te halen.

Club Brugge moet op zoek naar een verse start voor volgend seizoen. Moeilijke knopen moeten daarbij worden doorgehakt. De belangrijkste is wie op bestuursniveau daarbij aan de knoppen zal zitten. Tot nader order blijft voorzitter Verhaeghe Vincent Mannaert de hand boven het hoofd houden. Mannaert bezit samen met Verhaeghe, Lotus-ceo Jan Boone en zakenpartner Peter Vanhecke ook aandelen in de club. Zijn lot zal nog een tijdje aan Club Brugge verbonden zijn.

Zelf is Vincent Mannaert minder zeker of hij volgend jaar nog ceo zal zijn. Aan zijn omgeving liet hij verstaan dat hij open staat voor een vertrek bij Club Brugge. Na twaalf jaar vindt hij het stilaan welletjes geweest. De sportieve en extra-sportieve problemen dit seizoen hebben zijn denken in die richting nog versterkt. De vlucht vooruit lijkt de snelste weg naar een eervolle exit.

Behalve de vraag of die eervolle exit hem wordt gegund, is er de vraag wie hem in de rol als ceo moet opvolgen. Mannaert heeft zich de voorbije twaalf jaar zo breed in zijn organisatie gezet, dat het een bijna onmogelijke taak is hem één op één te vervangen. Het aantal personeelsleden bij Club Brugge groeide van 136 in 2014 naar 220 vandaag. Maar hoewel hij vandaag veel taken kan delegeren, heeft Mannaert zich altijd indringend gemoeid met het sportieve departement. Niet alleen zijn trainers, ook zijn sportieve directeurs ondervonden dat het moeilijk werken was in de schaduw van de ceo. Dat toont ook het vertrek van Tom Caluwé aan, die amper zes maanden geleden was aangesteld als ‘sports manager’.

Of Club Brugge straks in Play-off 1 of Play-off 2 speelt is ondergeschikt aan de vraag of het zijn rug recht in het seizoen 2023-2024. En met welke sterke figuren dat zal gebeuren.

[IsO]

En ééntje van een dag geleden op HLN; ik zet hem ook maar hier wegens de link met het vorige artikel, dat ruimer gaat dan puur "scouting en recruitment".

[spoiler]

Sportief directeur Tom Caluwé vertrekt na enkele maanden alweer bij Club Brugge

Exit Tom Caluwé bij Club Brugge. De pas in oktober aangestelde sports manager verlaat blauw-zwart volgens onze informatie aan het einde van het seizoen. De samenwerking bracht langs weerszijden niet wat ervan verwacht werd.

Tomas Taecke en Axel Brisart 15-04-23

“Club Brugge is KV Mechelen niet,” klinkt het in HUMO uit de mond van Vincent Mannaert over diens sportieve rechterhand Tom Caluwé. In oktober overgekomen van Malinwa om het werk van de CEO te verlichten, maar nu reeds op weg naar de uitgang. Een beslissing die een tijdje terug al genomen werd, zo weet uw krant. Zeg nooit nooit, maar behoudens verrassingen wordt die beslissing de komende tijd ook niet meer teruggedraaid. Club vond in Caluwé de geschikte man om Mannaert bij te staan als sports manager. De samenwerking liep evenwel van meet af aan stroef. “Tom zoekt naar zijn plaats,” laat Mannaert een vertrek in datzelfde interview in het midden.

Op de wintermercato, de eerste transferperiode van Caluwé, wordt hij in ieder geval niet afgerekend. Club gaf in december al aan weinig of niets te ondernemen in januari, mede door de zware investeringen vorige zomer. Vlak voor het ontslag van Carl Hoefkens kreeg die in de dug-out het gezelschap van Caluwé. Een beslissing van hogerhand, die door Hoefkens en zijn assistenten maar weinig gesmaakt werd. Na de aanstelling van Parker verdween Caluwé opnieuw uit de dug-out.

Afwachten wie na dit seizoen de plaats van Caluwé inneemt. Het is aannemelijk dat Mannaert op zoek gaat naar een vervanger voor hem. Onder meer met de aanstelling van Guilian Preud’homme, CEO bij Club NXT en Club YLA, gaf de general manager het voorbije jaar veel verantwoordelijkheid uit handen. Het zou verbazen mocht hij zelf opnieuw alle sportieve taken op zich nemen.

[Peter]

Zorgelijke situatie. Hopelijk pakken ze dit snel aan want het beloofd een drukke zomer te worden.

[IsO]

Zorgelijke situatie. Hopelijk pakken ze dit snel aan want het beloofd een drukke zomer te worden.

Ik denk wel dat de berichten van afgelopen weken duidelijk maken dat er ook intern analyses worden gemaakt van het sportief, maar ook het dagdagelijks operationeel functioneren van o.m. Mannaert. Na het ontslag van Parker werd blijkbaar een uitgebreide analyse gedaan om na te gaan hoe en waar het is misgelopen en hoe dat in de toekomst kan worden vermeden. Het feit dat een Devisch werd aangesteld, wijst toch op een poging om problematieken minstens voor intern gebruik in kaart te brengen en er gevolg aan te kunnen geven.

Probleem is natuurlijk dat Vince een sleutelelement is in onze interne organisatie, en dat het moeilijk wordt hem één op één te vervangen, mocht dat nodig blijken. Nog los van het feit dat hij dus ook met zijn geld in Club zit.

[Sanders]

Artikel uit Het Nieuwsblad vandaag:

[spoiler]

Geen recordaankopen meer, wel focus op jong talent: hoe het turbulente seizoen van Club het transferbeleid beïnvloedt

Het turbulente seizoen van Club Brugge blijft niet zonder gevolgen. Transfers zoals die van Yaremchuk (16 miljoen) zijn komende zomer uitgesloten, enkele sterkhouders zoals Lang en Skov Olsen moeten worden verkocht en de focus komt weer meer op de jeugd te liggen.

CEO Vincent Mannaert is ‘the talk of the town’ nadat details over zijn drankmisbruik bekendraakten. Dat hij volgend seizoen nog bij Club Brugge zit, is plots niet meer zeker.

Sportief directeur Tom Caluwé staat intussen op vertrekken omdat hij veel minder zeggenschap bleek te hebben dan bij KV Mechelen. Dat stond in de sterren geschreven.

En hoe snel Rik De Mil de ploeg ook wist te reanimeren, niemand in Westkapelle gaat ervan uit dat hij hoofdcoach blijft. Daar heeft hij zelf ook begrip voor.

Aan verschuivingen dus geen gebrek komende zomer, maar belangrijk om weten is dat, wie ook welke functie zal bekleden, het transferbeleid herbekeken wordt. Een logisch gevolg van dit turbulente seizoen.

Gestegen bouwkosten

Dat we niet ‘mislukt’ seizoen schrijven, komt door de recordopbrengst in Europa. Bijna 50 miljoen euro streek Club op: ongezien. Maar volgend seizoen vallen die vetpotten weg. Na vijf seizoenen in de poules van de Champions League zit er voor blauw-zwart hoogstens Europa League in. Realistischer op dit moment is zelfs Conference League, waarin er kruimels verdeeld worden, en zelfs géén Europees voetbal – voor het eerst in dertig jaar – behoort tot de mogelijkheden. Vervelend, zeker omdat het nieuwe stadion nog altijd niet van de grond kwam en de club lijdzaam toeziet hoe de bouwkosten de pan uit swingen.

Onvermijdelijk moet Club dus de tering naar de nering zetten en zijn gekke dingen uitgesloten. Een transfer zoals die van Roman Yaremchuk, die 16 miljoen euro kostte, zal het straks niet meer doen. Al was het dat door het floppen van de Oekraïense spits sowieso al niet meer van plan. Het wordt dit keer zaak om nog sneller op de bal te spelen en niet last minute te moeten overbetalen voor spelers.

De focus komt ook weer meer op de jeugd te liggen. Het model waarbij talenten op vroege leeftijd worden weggeplukt voor een beperkt bedrag, dan kunnen doorgroeien, desnoods eerst via NXT, en later voor een veelvoud worden doorverkocht: daar willen ze bij Club nog meer naartoe. Antonio Nusa (18) is daar het perfecte voorbeeld van, tenminste als hij straks helemaal doorbreekt. Hetzelfde geldt voor Joel Ordoñez (18). In dat opzicht was het een uitstekende zaak dat De Mil de voorbije weken onder anderen Jorne Spileers (18) en Romeo Vermant (19) opstelde. Zo werd aan de buitenwereld nog eens getoond dat jongeren een kans krijgen bij Club.

Meerdere basisspelers weg?

Binnen Club beseffen ze ook dat ze spelers van de hand moeten doen. Gegadigden voor Yaremchuk zijn zeer welkom, maar het wordt niet evident om hem voor een deftige som van de hand te doen. Hetzelfde geldt voor Dedryck Boyata, die een enorm loon opstrijkt maar de verwachtingen nooit heeft ingelost. Om financiële redenen moet dan ook een sterkhouder als Noa Lang worden verkocht. Dat is ingecalculeerd, want de Nederlander wil ook weg en het bestuur wilde vorig jaar al meewerken bij een goed bod.

Maar ook Andreas Skov Olsen en Tajon Buchanan, die vooral naar Brugge kwamen voor de Champions League, komen nu in aanmerking. Er is niemand die 35 miljoen kan opbrengen zoals Charles De Ketelaere, dus in principe zullen meerdere basisspelers vertrekken.

Het is wel de bedoeling om volgend seizoen opnieuw kampioen te worden, dus de ploeg moet ook met direct inzetbare spelers worden versterkt. Maxim De Cuyper (22) keert al terug van Westerlo – mooi meegenomen. En uiteraard zullen een paar stevige aankopen volgen. De Poolse flankaanvaller Michal Skoras (23) – marktwaarde 6 miljoen – wordt bijvoorbeeld gevolgd. Maar dat de koopwoede dit keer binnen de perken zal blijven, is wel zeker. Als je 50 miljoen Europese inkomsten ophaalt, kan je je 50 miljoen aan inkomende transfers zoals vorige zomer nog net permitteren. Maar nu die inkomsten wegvallen…

Er zit een deel waarheid in, maar sommige zaken worden toch ook wel negatiever voorgesteld dan ze zouden zijn.
Het lijkt mij logisch dat er komende zomer minder geld zal uitgegeven worden. Ondanks dat ik vermoed dat er wel buffer is, lijkt het mij onlogisch om zich nogmaals te verbranden aan een speler van 15 miljoen. De (Europese) inkomsten zullen sowieso minder zijn. En er zullen naar alle waarschijnlijkheid spelers vertrekken. Boyata en Yaremchuk mogen van mij bij een goed bod weg. De kans bestaat dat zowel Lang, als Buchanan als Skov Olsen weg zijn. Daarnaast zullen misschien ook "mindere" spelers vertrekken zoals een Odoi, Badji (lijkt er toch niet te komen), Larin of Hendry.

Maar het artikel laat ook uitschijnen alsof het volgend jaar met een halve ploeg tieners moet gebeuren. Het lijkt mij straf dat we na deze jaren van hoogconjunctuur ineens zoveel basisspelers moeten verkopen om een financieel gat dicht te rijden. Sommige jonge spelers mogen hun kans krijgen, maar sommigen zullen nog niet klaar zijn om een gans seizoen er te staan zonder dat het ons punten kost. Aan Lang had je al beloofd dat hij bij een goed bod weg mocht, maar misschien kan je Skov nog overtuigen.

We spelen geen goed seizoen, maar het lijkt alsof we volgend seizoen plots geen capabele ploeg meer zullen hebben.

[Peter]

Ik hoop dat Skov nog een seizoen wilt blijven. Dat lijkt mij ook niet volledig uitgesloten. Lang, Buchanan, Yaremchuck, Odoi & Boyata mogen beschikken. Jutgla zou ik laten gaan mits een mooi bod.

Met Meijer, Sylla, Nielsen, Onyedika, Vanaken en Skov kan je naar de oorlog. Spits, flankspeler en een rechtsback en we zijn in business.