CEO Vincent Mannaert
Re: CEO Vincent Mannaert
Ah raar, ik had Jaecques verwacht als CEO, niet als sportief directeur.
-
vanGentmaarvoorClub
- Basisspeler
- Berichten: 1750
- Lid geworden op: 13 jul 2016, 22:44
Re: CEO Vincent Mannaert
Uit De Tijd van dit weekend
Vincent Mannaert, CEO Club Brugge: 'Zelfs miljardairs vergeten dat break-even de basis is zodra ze in het voetbal stappen'
De beste Belgische voetballeider van het voorbije decennium, Vincent Mannaert, zwaait komende zomer na 13 jaar af bij Club Brugge. We gingen op blitzbezoek naar Milaan, waar hij een van zijn laatste transfers afrondde, niet zorgenvrij terugblikt en nadenkt over de rest van zijn leven.
Het verhaal van de transfer van Tajon Buchanan van Club Brugge naar Inter begint aan de andere kant van de stad, bij stadsrivaal Milan. Zaterdagochtend 6 januari wandelt Charles De Ketelaere de hotellobby binnen, voor hij 's avonds naar Rome vliegt voor een match met zijn club Atalanta. De Ketelaere, die vlakbij in de hippe wijk Isola woont, passeert voor een knuffel, selfies en een espresso met zijn oud-baas Vincent Mannaert.
Het is een symbolische ontmoeting. De Ketelaere is de posterboy van het Club Brugge zoals Mannaert en Bart Verhaeghe het voor ogen hadden toen ze blauw-zwart in 2011 in handen kregen: eigen kweek (voor hun komst zette Club niet in op jeugdopleiding) én Mannaerts uitgaande recordtransfer (in 2022 voor 36 miljoen euro naar Inters concurrent AC Milan).
Opvallend is dat voor onze terugkeer zondagnamiddag een afspraak gepland is met Paolo Maldini. Het iconische Milan-boegbeeld onderhandelde als sportief directeur van de Rossoneri met Mannaert over de transfer van De Ketelaere. Maldini is afgelopen zomer ontslagen door de Amerikaanse clubeigenaar, volgens de overlevering mee door het mislukken van De Ketelaere. Hij is dit seizoen uitgeleend aan Atalanta, op een halfuur rijden in Bergamo.
No hard feelings over Maldini? Mannaert blaast. 'De code is dat onderhandelen op het scherpst van de snee gebeurt, niet zelden met de nodige decibels. Paolo was in de gesprekken even beenhard als in zijn tijd als verdediger. Maar daar blijft eigenlijk nooit wat van hangen. De relatie met Paolo is net als met de mensen bij andere clubs met wie ik in die jaren onderhandeld heb: goed.' Maldini zegt zondagochtend onverwacht af met covidsymptomen. 'Mi dispiace, I ope to sie you soon, Viencen', klinkt het aan de telefoon met rasperige stem.
Blitzbezoek
Buchanan dus, de directe aanleiding voor Mannaerts bezoek. Hij is er op uitnodiging van de sportief directeur van Inter, Piero Ausilio, met wie hij enkele dagen daarvoor de overstap van de Canadees heeft afgerond. De thuismatch tegen Hellas Verona ontaardt het laatste kwartier van een kabbelend partijtje in een doldwaze comedy capers, die eindigt in een 2-1-zege.
Voor de match is er een knuffel met Buchanan, die even verderop zit. Na de 2-1 voor Inter diep in blessuretijd komt ook Ausilio Mannaert op de rug kloppen, 'Ciao Mister', nog stijf van de adrenaline omdat zijn club het over de streep leek te trekken. Om lijkbleek weer weg te spurten als de videoref Hellas Verona alsnog een penalty toekent. Hellas mist, waarna Ausilio bedolven wordt onder Interisti. Mannaert, Ausilio en enkele makelaars, die Inter bijstonden in de onderhandelingen, zien elkaar uren later opnieuw in een hotel in het centrum van Milaan. Het wordt een curus in hoe in de voetbalwereld alles draait om inside-informatie, die verzameld wordt via een ons-kent-ons-netwerk.
Buchanan is een van de laatste transfers in het Mannaert-tijdperk bij Club. De deal springt er niet uit door zijn - al bij al bescheiden - transfersom. Maar toch noemt Mannaert het een belangrijke transfer. 'Buchanan is de eerste Canadees in de geschiedenis van de Serie A. Bovendien bij Inter, met gemiddeld 72.000 toeschouwers nog altijd een van de grootste clubs ter wereld. Ik ben de voorbije dagen twee keer gebeld door The Athletic (de Amerikaanse sportsite die eigendom is van The New York Times, red.).'
'De boodschap aan spelers en entourage in de Noord-Amerikaanse competitie MLS (Mannaert haalde Buchanan twee jaar geleden weg bij New England Revolution, red.) is dat Club een perfecte tussenstap is naar absolute topclubs als Inter. Dat betekent concurrentiële voorsprong in de war for talent op een voetbalmarkt die groeit als kool en zich ook in commerciële kracht de komende jaren zal nestelen tussen de grote Europese liga's.'
Winstgevend bedrijf
Het is de essentie van de aanpak van Mannaert en Verhaeghe in het voorbije decennium. Terwijl de voetbalbusiness bijna by default verlieslatend is, maakte het duo van Club een winstgevend bedrijf. Het bedrijfsmodel bestond erin elke laatste commerciële druppel uit een uitgewoond stadion te persen, miljoenen inkomsten te halen uit startrecht in de Champions League dankzij titels in eigen land, en vooral: goedkoop talent shoppen in kleinere landen en met winst doorverkopen aan de grote Europese competities.
'Ik heb transfers nooit gezien als uitzonderlijke opbrengsten, maar als jaarlijks weerkerende inkomsten. Voor clubs in de kleinere competities is het onmogelijk winstgevend te zijn zonder transferinkomsten. Een manager van een club buiten de toplanden kan niet zonder wereldkaart, om te scannen op minder ontgonnen markten. De opdracht is er te zijn voor de clubs uit de toplanden komen. Dat is altijd mijn job geweest en het blijft ook na mijn exit de grote uitdaging bij Club.'
Mannaert laat Club achter met een stevige balans. Mede dankzij een historische kwalificatie voor de achtste finale van de Champions League - dé maatstaf voor succes in het Europese voetbal - boekte blauwzwart het afgelopen seizoen 11 miljoen euro winst op een recordopbrengst van 176 miljoen euro. Het eigen vermogen - zeg maar de spaarpot - zwol aan tot 78 miljoen euro. 'Ons uitgangspunt is van bij het begin geweest: break-even, los van de afschrijvingen voor investeringen. Zelfs miljardairs met een enorm businessparcours vergeten die regel vaak zodra ze in het voetbal stappen.'
Aandelen in Club
Mannaert stopte zelf geen euro in Club. Het plan om de club op eigen kracht te laten groeien en in waarde te doen stijgen, is gelukt. Dat legde ook Mannaert geen windeieren, want hij kreeg loonsverhogingen via aandelen. Een lang proces om met de aandeelhouders rond Verhaeghe - met Mannaert die 10 procent eigenaar is - te verdienen op Club, liep van een mislukte beursgang over een instap van het fonds Orkila tot het besluit vorig jaar om te verkopen. Nadat een zoektocht naar meerderheids- of minderheidsinvesteerders was ingezet, verraste Verhaeghe met de boodschap niet meer te willen verkopen.
'Het speelde al langer, maar toen is bij mij de switch gekomen dat ik niet nog langer verder wilde doen. Nadat ik Bart en het bestuur eind november had ingelicht, volgde 24 uur later al de persconferentie over mijn exit.'
Mannaert vertrekt met een stevige professionele reputatie, al waren er ook problemen. Hij is meermaals veroordeeld voor rijden onder invloed en hij stak ook de hand in eigen boezem over enkele aan alcohol gerelateerde incidenten op het werk. Daarover heeft hij een parcours afgelegd.
Buitenland
What's next? Na 17 jaar in het Belgische voetbal was het routine geworden, geeft hij toe. Het zal ook meespelen dat financiële onafhankelijkheid hem de vrijheid geeft te kiezen wat hij nog echt wil doen. 'Ik beslis ten vroegste tegen de zomer. Het ziet er wel naar uit dat ik in de sport blijf. Een Belgische club is momenteel uitgesloten, ook omdat ik aandeelhouder blijf bij Club. Een club in het buitenland is een optie, maar ik ben ook erg bezig met de bredere ontwikkelingen die zich aftekenen.'
'Het recente arrest van het Europees Hof van Justitie zet in het voetbal de deur open voor vernieuwing in de commerciële organisatie van competities. Of kijk naar het wielrennen en een plan voor reorganisatie waaraan gewerkt wordt. De koers moet zijn commerciële kwantumsprong in tv-rechten en extra commercialisering nog maken.'
Zaterdagavond privédiner met Andrea Radrizzani. De ex-eigenaar van Leeds United, investeerder in Sampdoria en aandeelhouder in de sportstreamer DAZN kent Mannaert van de onderhandelingen over de Belgische voetbalrechten met een van zijn vroegere bedrijven, MP&Silva. Radrizzani zegt zelf aan het brainstormen te zijn over een nieuw avontuur in de sport. 'But tonight it's dinner with my old friend Vincent.'
Vincent Mannaert, CEO Club Brugge: 'Zelfs miljardairs vergeten dat break-even de basis is zodra ze in het voetbal stappen'
De beste Belgische voetballeider van het voorbije decennium, Vincent Mannaert, zwaait komende zomer na 13 jaar af bij Club Brugge. We gingen op blitzbezoek naar Milaan, waar hij een van zijn laatste transfers afrondde, niet zorgenvrij terugblikt en nadenkt over de rest van zijn leven.
Het verhaal van de transfer van Tajon Buchanan van Club Brugge naar Inter begint aan de andere kant van de stad, bij stadsrivaal Milan. Zaterdagochtend 6 januari wandelt Charles De Ketelaere de hotellobby binnen, voor hij 's avonds naar Rome vliegt voor een match met zijn club Atalanta. De Ketelaere, die vlakbij in de hippe wijk Isola woont, passeert voor een knuffel, selfies en een espresso met zijn oud-baas Vincent Mannaert.
Het is een symbolische ontmoeting. De Ketelaere is de posterboy van het Club Brugge zoals Mannaert en Bart Verhaeghe het voor ogen hadden toen ze blauw-zwart in 2011 in handen kregen: eigen kweek (voor hun komst zette Club niet in op jeugdopleiding) én Mannaerts uitgaande recordtransfer (in 2022 voor 36 miljoen euro naar Inters concurrent AC Milan).
Opvallend is dat voor onze terugkeer zondagnamiddag een afspraak gepland is met Paolo Maldini. Het iconische Milan-boegbeeld onderhandelde als sportief directeur van de Rossoneri met Mannaert over de transfer van De Ketelaere. Maldini is afgelopen zomer ontslagen door de Amerikaanse clubeigenaar, volgens de overlevering mee door het mislukken van De Ketelaere. Hij is dit seizoen uitgeleend aan Atalanta, op een halfuur rijden in Bergamo.
No hard feelings over Maldini? Mannaert blaast. 'De code is dat onderhandelen op het scherpst van de snee gebeurt, niet zelden met de nodige decibels. Paolo was in de gesprekken even beenhard als in zijn tijd als verdediger. Maar daar blijft eigenlijk nooit wat van hangen. De relatie met Paolo is net als met de mensen bij andere clubs met wie ik in die jaren onderhandeld heb: goed.' Maldini zegt zondagochtend onverwacht af met covidsymptomen. 'Mi dispiace, I ope to sie you soon, Viencen', klinkt het aan de telefoon met rasperige stem.
Blitzbezoek
Buchanan dus, de directe aanleiding voor Mannaerts bezoek. Hij is er op uitnodiging van de sportief directeur van Inter, Piero Ausilio, met wie hij enkele dagen daarvoor de overstap van de Canadees heeft afgerond. De thuismatch tegen Hellas Verona ontaardt het laatste kwartier van een kabbelend partijtje in een doldwaze comedy capers, die eindigt in een 2-1-zege.
Voor de match is er een knuffel met Buchanan, die even verderop zit. Na de 2-1 voor Inter diep in blessuretijd komt ook Ausilio Mannaert op de rug kloppen, 'Ciao Mister', nog stijf van de adrenaline omdat zijn club het over de streep leek te trekken. Om lijkbleek weer weg te spurten als de videoref Hellas Verona alsnog een penalty toekent. Hellas mist, waarna Ausilio bedolven wordt onder Interisti. Mannaert, Ausilio en enkele makelaars, die Inter bijstonden in de onderhandelingen, zien elkaar uren later opnieuw in een hotel in het centrum van Milaan. Het wordt een curus in hoe in de voetbalwereld alles draait om inside-informatie, die verzameld wordt via een ons-kent-ons-netwerk.
Buchanan is een van de laatste transfers in het Mannaert-tijdperk bij Club. De deal springt er niet uit door zijn - al bij al bescheiden - transfersom. Maar toch noemt Mannaert het een belangrijke transfer. 'Buchanan is de eerste Canadees in de geschiedenis van de Serie A. Bovendien bij Inter, met gemiddeld 72.000 toeschouwers nog altijd een van de grootste clubs ter wereld. Ik ben de voorbije dagen twee keer gebeld door The Athletic (de Amerikaanse sportsite die eigendom is van The New York Times, red.).'
'De boodschap aan spelers en entourage in de Noord-Amerikaanse competitie MLS (Mannaert haalde Buchanan twee jaar geleden weg bij New England Revolution, red.) is dat Club een perfecte tussenstap is naar absolute topclubs als Inter. Dat betekent concurrentiële voorsprong in de war for talent op een voetbalmarkt die groeit als kool en zich ook in commerciële kracht de komende jaren zal nestelen tussen de grote Europese liga's.'
Winstgevend bedrijf
Het is de essentie van de aanpak van Mannaert en Verhaeghe in het voorbije decennium. Terwijl de voetbalbusiness bijna by default verlieslatend is, maakte het duo van Club een winstgevend bedrijf. Het bedrijfsmodel bestond erin elke laatste commerciële druppel uit een uitgewoond stadion te persen, miljoenen inkomsten te halen uit startrecht in de Champions League dankzij titels in eigen land, en vooral: goedkoop talent shoppen in kleinere landen en met winst doorverkopen aan de grote Europese competities.
'Ik heb transfers nooit gezien als uitzonderlijke opbrengsten, maar als jaarlijks weerkerende inkomsten. Voor clubs in de kleinere competities is het onmogelijk winstgevend te zijn zonder transferinkomsten. Een manager van een club buiten de toplanden kan niet zonder wereldkaart, om te scannen op minder ontgonnen markten. De opdracht is er te zijn voor de clubs uit de toplanden komen. Dat is altijd mijn job geweest en het blijft ook na mijn exit de grote uitdaging bij Club.'
Mannaert laat Club achter met een stevige balans. Mede dankzij een historische kwalificatie voor de achtste finale van de Champions League - dé maatstaf voor succes in het Europese voetbal - boekte blauwzwart het afgelopen seizoen 11 miljoen euro winst op een recordopbrengst van 176 miljoen euro. Het eigen vermogen - zeg maar de spaarpot - zwol aan tot 78 miljoen euro. 'Ons uitgangspunt is van bij het begin geweest: break-even, los van de afschrijvingen voor investeringen. Zelfs miljardairs met een enorm businessparcours vergeten die regel vaak zodra ze in het voetbal stappen.'
Aandelen in Club
Mannaert stopte zelf geen euro in Club. Het plan om de club op eigen kracht te laten groeien en in waarde te doen stijgen, is gelukt. Dat legde ook Mannaert geen windeieren, want hij kreeg loonsverhogingen via aandelen. Een lang proces om met de aandeelhouders rond Verhaeghe - met Mannaert die 10 procent eigenaar is - te verdienen op Club, liep van een mislukte beursgang over een instap van het fonds Orkila tot het besluit vorig jaar om te verkopen. Nadat een zoektocht naar meerderheids- of minderheidsinvesteerders was ingezet, verraste Verhaeghe met de boodschap niet meer te willen verkopen.
'Het speelde al langer, maar toen is bij mij de switch gekomen dat ik niet nog langer verder wilde doen. Nadat ik Bart en het bestuur eind november had ingelicht, volgde 24 uur later al de persconferentie over mijn exit.'
Mannaert vertrekt met een stevige professionele reputatie, al waren er ook problemen. Hij is meermaals veroordeeld voor rijden onder invloed en hij stak ook de hand in eigen boezem over enkele aan alcohol gerelateerde incidenten op het werk. Daarover heeft hij een parcours afgelegd.
Buitenland
What's next? Na 17 jaar in het Belgische voetbal was het routine geworden, geeft hij toe. Het zal ook meespelen dat financiële onafhankelijkheid hem de vrijheid geeft te kiezen wat hij nog echt wil doen. 'Ik beslis ten vroegste tegen de zomer. Het ziet er wel naar uit dat ik in de sport blijf. Een Belgische club is momenteel uitgesloten, ook omdat ik aandeelhouder blijf bij Club. Een club in het buitenland is een optie, maar ik ben ook erg bezig met de bredere ontwikkelingen die zich aftekenen.'
'Het recente arrest van het Europees Hof van Justitie zet in het voetbal de deur open voor vernieuwing in de commerciële organisatie van competities. Of kijk naar het wielrennen en een plan voor reorganisatie waaraan gewerkt wordt. De koers moet zijn commerciële kwantumsprong in tv-rechten en extra commercialisering nog maken.'
Zaterdagavond privédiner met Andrea Radrizzani. De ex-eigenaar van Leeds United, investeerder in Sampdoria en aandeelhouder in de sportstreamer DAZN kent Mannaert van de onderhandelingen over de Belgische voetbalrechten met een van zijn vroegere bedrijven, MP&Silva. Radrizzani zegt zelf aan het brainstormen te zijn over een nieuw avontuur in de sport. 'But tonight it's dinner with my old friend Vincent.'
Re: CEO Vincent Mannaert
Iemand die dit artikel kan delen?
https://www.hln.be/club-brugge/hij-lieg ... ~a2b15ac9/
https://www.hln.be/club-brugge/hij-lieg ... ~a2b15ac9/
Re: CEO Vincent Mannaert
IsO schreef: ↑29 jan 2024, 17:44 Iemand die dit artikel kan delen?
https://www.hln.be/club-brugge/hij-lieg ... ~a2b15ac9/
“Hij liegt nóóit, maar zegt ook niet te veel of de ganse waarheid”: inkijk in de lucratieve transferwerkwijze van Vincent Mannaert
Out with a bang - CEO Vincent Mannaert (49) bracht voor Club Brugge het voorbije decennium maar liefst 255,6 miljoen euro of een kwart miljard pure winst in het laatje. Inkijk in de werkwijze van een gewiekste onderhandelaar, die nooit onder de indruk was en zowel de tegenpartij als de markt als geen ander kende.
Juli 2013, de Wilmslow Golf Club in Cheshire, Manchester. Na een ietwat uit de hand gelopen vrije zaterdagmiddag roept Juan Carlos Garrido onder meer De Bock, Vazquez en Lestienne bij de start van de training tot de orde. Club heeft Puma net ingeruild voor Nike, jonkie Brandon Mechele is voor het eerst mee op zomerstage bij blauw-zwart. Vincent Mannaert, op dat moment 38 jaar, zoekt zich iets verderop samen met Bart Verhaeghe een plaatsje uit op het zonovergoten terras van The Clubhouse.
Hun gast is niet de minste: Ramón Rodriguez Verdejo, kortom Monchi, hoopt er de transfer van Carlos Bacca richting zijn Sevilla voor een paar miljoen af te ronden. Het is buiten Mannaert en Verhaeghe gerekend - uiteindelijk heffen beide partijen het glas op een deal van zo’n 7 miljoen euro. Mannaert is verre van een groentje wanneer hij met Monchi onderhandelt. Als makelaar schoof hij onder meer aan tafel bij de transfer van Thomas Buffel naar Rangers, op zijn 31ste al deed hij transfers voor Zulte Waregem. De CEO van Club is dan ook niet onder de indruk van de technisch directeur van de zevenvoudige Europese kampioen, maar leert wel uit het discours en de handelswijze van Monchi.
Club bekomt in Manchester ook een doorverkooppercentage van tien procent, destijds veel minder gebruikelijk dan vandaag. Het levert blauw-zwart in 2015 nog eens 3 miljoen euro op wanneer Bacca van Sevilla naar AC Milan verhuist. Een belangrijke les voor Mannaert, die in de tien jaar die volgen via de zogenaamde add-ons altijd het verschil weet te maken: “Wat Vincent ongelooflijk goed kan, is uit de kleine extra’s nog veel waarde halen. Hij klopt de grote lijnen af en zorgt dat de deal via bonussen lucratief wordt,” getuigt een vertrouweling. “Waar een ander tevreden is met een bepaalde som, zal Vincent uit bonussen of percentages nog 20 procent extra halen.”
De deal van Openda naar RC Lens in de zomer van 2022 is daar een mooi voorbeeld van. Club verkoopt de spits voor 10 miljoen euro. Het strijkt één jaar later twee miljoen aan bonussen op, die gelinkt waren aan sportieve prestaties. Bij de doorverkoop van Openda naar Leipzig vangt het nog eens ongeveer 4 miljoen euro extra.
Foute inschatting
Na Bacca duurt het tot de zomer van 2017 vooraleer Club Brugge in een nieuwe realiteit terechtkomt. Het verkoopt José Izquierdo aan Brighton voor een recordbedrag van 18 miljoen euro - goed voor 14,6 miljoen euro winst. Op Limbombe, opgepikt bij Nederlands tweedeklasser NEC, maakt het 6 miljoen euro winst vooraleer er in de zomer van 2019 voor het eerst voor 50 miljoen euro verkocht wordt. De voor één miljoen bij het Slovakije Trencin opgehaalde Wesley levert 25 miljoen op. Danjuma gaat voor 17 miljoen naar Bournemouth, Nakamba voor 12 naar Aston Villa: “Vincent heeft zeer goed begrepen dat je veel waarde kan creëren tijdens een sportieve hoogconjunctuur,” vertelt een zaakwaarnemer.
Na de landstitel onder Preud’homme in 2016 weigeren Mannaert en Club aanvankelijk aanlokkelijke aanbiedingen in de hoop de kampioenenploeg grotendeels samen te houden. Een foutieve inschatting, zo bleek achteraf - blauw-zwart kan haar titel niet verlengen en faalt met nul op achttien in de Champions League. “Een belangrijke les voor Vincent, die vandaag als geen ander kan inschatten wanneer je een speler moet laten gaan en wanneer niet.”
De verkoop van Stanley Nsoki is wat dat betreft exemplarisch. Daags na het vertrek van De Ketelaere laat Club de Franse verdediger voor op het eerste zicht ‘slechts’ 12 miljoen euro naar Hoffenheim vertrekken. Voor veel fans een verrassing, maar ondanks zijn potentieel een weloverwogen beslissing van Mannaert gezien de wisselvalligheid en mentale instabiliteit. Noa Lang tegen zijn zin nog langer aan boord houden had vorige zomer evenmin zin, toen PSV Eindhoven ‘maar’ 15 miljoen betaalde.
Vincent Mannaert staat te boek als een keiharde werker, het is evenwel zijn intelligentie die Club zoveel geld heeft opgebracht. “Hij voelt de dingen enorm goed aan,” vertelt diezelfde makelaar. “Zijn geheugen is zó goed, dat hij makkelijk linken legt.” Mannaert kent de situatie bij de tegenpartij ook als geen ander. Mede dankzij zijn rechterhanden, die zowel de spelers, de zaakwaarnemers als de clubs waarmee onderhandeld wordt door en door kennen. Dat is aanvankelijk Roel Vaeyens, nu sportief directeur bij het Italiaanse Parma, en de jongste jaren de huidige recruitment manager van Club, Dévy Rigaux. Ook de recent vertrokken recruitment coördinator Kjeld Fort is zo iemand. Wanneer Club met pakweg AS Monaco, Bayer Leverkusen of Hoffenheim om de tafel schuift, kent blauw-zwart dankzij hen de ‘ins and outs’ van wie tegenover hen zit.
Club wist de jongste jaren ook altijd hoe de markt in elkaar stak. Blauw-zwart heeft al jarenlang de neiging of gewoonte om dusdanig breed en veelvuldig bij clubs te informeren of zelfs her en der te bieden op spelers, opdat het de ganse markt uitstekend in kaart zou hebben - geen cadeau overigens voor journalisten of waarnemers. Wanneer een dossier in een stroomversnelling kwam, kon het ‘corporate housekeeping team’, zoals dat heet bij Club, als geen ander schakelen. De financial, legal en compliance compartimenten perfect op elkaar afgestemd.
Maldini
Mannaert zit doorheen de jaren met de allergrootsten in Europa om de tafel. En of hij nu onderhandelt met PSG, Ajax of Inter, of zoals recent met zowat alle voornaamste Engelse topclubs, nooit laat hij zich ontzag inboezemen of is hij onder de indruk. Zo ook niet wanneer Club Brugge in de zomer van 2022 slopende onderhandelingen voert met AC Milan en diens directeur Paolo Maldini. Onder meer tijdens zijn vakantie aan het Meer van Lugano, nochtans een setting die laat verleiden, houdt Mannaert het been strak voor één van ’s werelds beste ex-voetballers en meest succesvolle voetbalclubs.
“Vincent zet zijn prijs en zal daar niet veel meer van afwijken,” weet een vertrouweling. “Soms zal een zaak daardoor afspringen tot de grote frustratie van de speler en de makelaar. Anderzijds profiteert het Belgische voetbal wel van die hoge standaarden.” Milan wil aanvankelijk slechts een twintigtal miljoen euro plus bonussen uittrekken voor De Ketelaere. Mannaert begrijpt dat Charles niet naar Leeds wil, dat op een gegeven moment zelfs 40 miljoen wil geven voor de aanvaller. Maar hij verwacht ook dat kamp De Ketelaere begrijpt dat Club vanuit de modestad boter bij de vis wil. Uiteindelijk zal blauw-zwart alles samen 36 miljoen euro nettowinst overhouden aan de transfer van het jeugdproduct, die op het einde van de rit bij zijn droomclub aan de slag kon.
De recordsom voor De Ketelaere wordt nu overschreden door de 37 miljoen euro die Club zal vangen voor Nusa. Opnieuw straf werk van Mannaert en zijn team, die nog maar eens het onderste uit de kan haalt: “Wat Vincent ongelooflijk goed kan, is verschillende partijen lang in het dossier betrokken houden,” klinkt het in zijn omgeving. “Hij liegt nóóit tegen clubs, maar hij zegt ook niet teveel of de ganse waarheid. Samen met de mensen rondom hem wint hij bij alle partijen het vertrouwen. En voelt hij goed aan waar er openingen ontstaan of welke richting een dossier uitgaat.” Zowel Spurs, Chelsea als Newcastle bleven de voorbije weken tot het einde van de rit aan wal. Met een recordbedrag als gevolg.
Het voorbije decennium heeft Mannaert, samen met zijn rechterhanden en zijn team, van Club Brugge een uitermate winstgevend bedrijf gemaakt. Parallel met de uitbouw en de successen van blauw-zwart liepen de opbrengsten op verkochte spelers op tot 255,6 miljoen euro, en dan rekenen we de kleine deals nog niet mee. Club heeft intussen een eigen vermogen van 78 miljoen euro - het liet in het boekjaar 2022-2023 een recordopbrengst van 176 miljoen euro noteren. Ziedaar de metamorfose die blauw-zwart onder het bewind van Vincent Mannaert heeft ondergaan.
TOTAAL: 255,6 miljoen euro winst
2013-2014
• Carlos Bacca - Sevilla - 7 miljoen euro (5,5 miljoen winst)
2015-2016
• Obbi Oulare - Watford - 8 miljoen euro (8 miljoen winst)
• Mathew Ryan - Valencia - 7 miljoen euro (6,8 miljoen winst)
2016-2017
• Thomas Meunier - PSG - 6 miljoen euro (5,8 miljoen winst)
2017-2018
• José Izquierdo - Brighton - 18 miljoen euro (14,6 miljoen winst)
2018-2019
• Anthony Limbombe - FC Nantes - 8,25 miljoen euro (6 miljoen euro winst)
2019-2020
• Wesley - Aston Villa - 25 miljoen (24 miljoen winst)
• Arnaut Danjuma - Bournemouth - 17 miljoen euro (15,5 miljoen winst)
• Marvelous Nakamba - Aston Villa - 12 miljoen euro (9 miljoen winst)
• Stefano Denswil - Bologna - 6 miljoen euro (6 miljoen winst)
2020-2021
• Krépin Diatta - AS Monaco - 16,7 miljoen euro (14,2 miljoen winst)
2021-2022
• Odilon Kossounou - Bayer Leverkusen - 28 miljoen euro (24 miljoen winst)
2022-2023
• Charles De Ketelaere - AC Milan - 36 miljoen euro (36 miljoen winst)
• Loïs Openda - RC Lens - 10 miljoen euro (10 miljoen winst)
• Stanley Nsoki - Hoffenheim - 12 miljoen euro (5,5 miljoen winst)
2023-2024
• Antonio Nusa - Brentford FC - 37 miljoen euro (34 miljoen winst)
• Abakar Sylla - Strasbourg - 20 miljoen euro (19,8 miljoen winst)
• Noa Lang - PSV Eindhoven - 15 miljoen euro (8,5 miljoen winst)
• TJ Buchanan - Internazionale - 8,5 miljoen euro (2 miljoen winst)