Fanzy schreef: ↑18 sep 2021, 08:49
Iemand die dit artikel hier kan posten?
Sent from my iPhone using Tapatalk
De scherpste columnist van de lage landen laat zijn licht schijnen over de sportactualiteit. En ook hij kon niet om Club Brugge-PSG heen.
Ik wil u feliciteren. Dat hebt u fantastische gedaan. Iedereen speelde zijn rol, niemand versprak zich. Het is België gelukt om de Parijse club PSG zand in de ogen te strooien. Fantastisch hoe u dat hebt aangepakt, die geacteerde onderdanigheid. Soms dacht ik, nu overdrijft u het, maar nee hoor, ze trapten er met open ogen in.
De bestuurders, spelers en coaches van PSG moeten hebben gedacht dat uw land te klein was om met een vliegtuig fatsoenlijk in te landen. Dat hebt u magistraal georganiseerd, die zogenaamde angst voor het Grote PSG met Al Zijn Sterren. Ik ken u nu wel zo’n beetje en ik weet dat Club Brugge een indrukwekkende voetbalmachine is, een club waar alle spelers nog met elkaar onder de douche gaan staan en een vaag clublied uit 1983 zingen, maar in de week voor de wedstrijd hebt u zich zó klein en onderdanig opgesteld dat het bijna pijnlijk werd.
“Ik ben een gelukkig mens: ik zag woensdag de toekomst van het voetbal en ze heet Club Brugge”
FOTO: SIMON MOUTON
Ik ben daar dus ook ingetrapt. Ik dacht korte tijd werkelijk dat er Bruggelingen voor het hotel stonden om een glimp op te vangen van Messi of Neymar. Nu begrijp ik dat het ingehuurde figuranten waren die net moesten doen alsof ze bewonderden. Dat heeft geweldig gewerkt.
Ze moeten bij PSG zijn gaan denken dat u in Brugge met zijn allen overweegt om toch maar weer Frans te gaan spreken, omdat een land waar zo een geweldige voetbalclub als PSG vandaan komt niets verkeerds of vervelends kan hebben.
Ik zag aan de houding van Messi dat hij er in geloofde, uw bewondering. Hij deed wat hij anders doet, half verborgen achter een veiligheidsman in een zee van flitslicht het hotel binnen vluchten. Dáár werd de wedstrijd eigenlijk al beslist. Zou er helemaal niemand voor het hotel hebben gestaan en zou u net hebben gedaan alsof u Neymar niet kende, dan had Club Brugge tegen een getergd PSG gespeeld. Maar het liep anders en dat is uw verdienste. U hebt ze in slaap gesust.
Geweldig ook hoe de pers eensgezind deed alsof Club Brugge kansloos was. Hoe in alle krantenartikelen en televisieverslagen over Brugge werd gesproken alsof ze ergens in Centraal-Afrika speelden op een veld vol zand en met wat pluimvee langs de kant. PSG is echt gaan denken dat ze een traktatie waren, een luxe kinderlolly waar u even aan mocht likken.
Dat heeft gewerkt. Ik zag het aan de manier waarop ze het veld opliepen. Het grote PSG in een veel te klein stadion. Als stadions zouden worden verbouwd, zodat voortaan ook de ego’s van de spelers een fijne zitplaats hebben, dan kom je al snel uit op een stadion van 279 km lang en 120 km breed.
Ach ik heb zo genoten van u allemaal. Hoe u net iets te enthousiast deed en hoe u zwaaide naar Lionel Messi. Het was alsof de lieve heer zelf het gras betrad. Alsof de hele selectie, onder leiding van Lionel, met de blote voeten over het water naar Brugge was komen lopen.
Tot aan het eerste fluitsignaal hebt u zich allemaal voorbeeldig gedragen. Precies zoals was afgesproken. Geef die megalomane gekken uit Parijs het idee dat ze Justin Bieber zijn. Gil en schreeuw zoals je voor Lady Gaga of U2 zou gillen. Na het eerste fluitje werd alles anders.
Lionel Messi moet na 10 minuten al een diep verdriet hebben gevoeld. Hij zag Club Brugge de bal afjagen, hij zag spelers van Club Brugge elkaar rugdekking geven en hij zag mislukte Brugse steekballetjes die meteen met een opgestoken duim werden beloond.
Messi zag een team. Elf mensen die samen werkten als één levend organisme. Ik moet zeggen: elf mensen en een vol stadion. Hij en Neymar zagen wat ze heel lang geleden ook nog wel eens meemaakten: hoe fijn het is om te voetballen in een team waarin iedereen gelijk is.
Arme Messi, die in Brugge de waarheid hard kreeg ingewreven. Dit is zijn werkelijkheid en hij zal er mee moeten leven. In Barcelona zijn de spelers niets zonder hem en hij is niets zonder spelers die alles opzijzetten voor hem. Hij zag hoe vechten en voetballen als een team, als een gesloten eenheid, altijd beter werkt dan voetballen in dienst van.
PSG is een middelmatig team met drie sterspelers. Die drie spelers hebben in Brugge een harde les geleerd. Het is zoveel mooier voor het publiek om van een team te houden. Voetbal is zo weergaloos mooi als een team besluit om schouder aan schouder aan te vallen op die vermeende superioriteit van de tegenstander.
PSG wekte geen enkel moment de indruk een team te zijn. Club Brugge voetbalde alsof ze allemaal met een elastiek aan elkaar vast zaten. De mislukte omhaal van Noa Lang ontroerde mij. Hij viel even uit zijn rol en wilde scoren als Messi of Neymar. De straf volgde meteen: een mislukt zwabberballetje en een harde landing op zijn botjes. Zou Noa wel hebben gescoord, dan zou dat alles meteen minder mooi hebben gemaakt. Dan hadden we het nu weer allemaal over hem gehad en niet over het team.
Ik ben een gelukkig mens. Ik zag woensdag de toekomst van het voetbal en ze heet Club Brugge.
