NORDIN JACKERS WORDT VOOR ÉÉN SEIZOEN GELEEND VAN OH LEUVEN
Jackers (25) moet bij Club de doublure van Simon Mignolet worden. Na de blessure van Joe Bursik was Blauw-Zwart op zoek naar een extra doelman om samen met Mignolet en Shinton het doelmannenteam te vervolledigen.
Jackers is Belgisch jeugdinternational en een product van de Genkse keepersschool. In het seizoen 2021-2022 was hij kapitein van SK Beveren in de Challenger Pro League waarna hij de stap naar OH Leuven maakte.
Pica schreef: ↑03 aug 2023, 21:14
Daarom dat ze al zoveel kansen gekregen hebben
Bursik heeft daar niet echt veel kansen toe gehad. Speelden geen beker meer toen hij toekwam en de competitie hoopten we nog te redden. Dan ga je uw nagelnieuwe tweede doelman niet opstellen.
Ooit een groot talent, met vertraging nu toch aan de top: het parcours van Clubs geheime wapen Nordin Jackers
De mooiste succesverhalen kennen de meest onverwachte helden. In het geval van Club Brugge: Nordin Jackers (26), ooit een toptalent, nu vanuit de schaduw alsnog waar hij wilde zijn. Blijft de huurling bij Club?
Pieter-Jan Calcoen
Gisteren om 03:00
Er is een aankoopoptie in de uitleenbeurt voorzien. Club is tevreden. Nordin Jackers is dat ook. Moederclub OH Leuven heeft niks meer te zeggen in dit dossier – zij kunnen dus geen stokken in de wielen steken. Kortom: Jackers langer bij Club, het lijkt een evidentie.
Surprise: dat is het niet noodzakelijk. Net omdat het nu zo goed loopt, is het aannemelijk dat Jackers na de zomer elders een doorstart wil nemen als eerste keeper. In se kan Club zonder overleg de aankoopoptie lichten – dan ligt Jackers komend seizoen automatisch vast op Jan Breydel – maar dat wil blauw-zwart net niet doen. Het heeft geen zin om de speler aan zich te binden terwijl hij zelf misschien zin heeft in een ander scenario: daarvoor is Club de Limburger te erkentelijk. Als Jackers blijft, zal het zijn omdat hij dat zelf óók wil.
Jackers zelf gaf al meermaals aan bijzonder gelukkig te zijn in West-Vlaanderen. Hij ligt goed in de groep, heeft een uitstekende relatie met Simon Mignolet, maar bovenal: hij heeft er opnieuw perspectief. In Leuven was dat helemaal weg. Toen hij er in 2022 tekende, was het de bedoeling om eerste doelman te zijn, tot Marc Brys ineens aandrong op de komst van Valentin Cojocaru en Jackers op een zijspoor belandde. Bij Club was hij weliswaar ook maar tweede keuze, maar wel achter een grote naam als Mignolet – toch een verschil.
Reddingspercentage van 81 procent
Bij OH Leuven valt geen overtogen woord te horen over Jackers: hij gedroeg zich steeds erg professioneel en bleek elke dag met de nodige inzet en overgave trainen. Hopend op een nieuwe kans – een blessure of een schorsing van je concurrent is snel gebeurd, zo blijkt nu ook bij Club – maar die kwam er niet. In de competitie bleef Jackers dertig keer negentig minuten aan de bank gekluisterd, ook in beker speelde hij niet. Frustrerend, zeker omdat hij niet noodzakelijk het gevoel had dat Cojocaru beter was.
Afgelopen zomer had Jackers voor zichzelf uitgemaakt dat hij bij OHL niet nog eens tweede viool wilde spelen. De reddingsboei kwam finaal uit Club, waar reservedoelman Josef Bursik zijn kruisband gescheurd had. Club kende Jackers nog van één jaar eerder – toen waren er al vergevorderde contacten. In tegenstelling tot in Leuven kon Jackers zich nu wel vinden in een rol in de schaduw: van Mignolet zou hij veel kunnen leren en hij kwam bij een topclub in een meer professionele omgeving terecht. En je wist maar nooit…
Eind februari was het plots zover. Mignolet kon niet meer verder in de beker tegen Union, Jackers moest invallen. In het Dudenpark maakte hij een prima indruk, ondanks die frustrerende tegengoals die de uitschakeling betekenden. De weken nadien trok hij die goede lijn door. Op Genk was hij de uitblinker, ook in deze play-offs stond hij steeds pal. Dat Jackers een hoog niveau haalt, blijkt ook uit zijn statistieken: hij haalt een reddingspercentage van liefst 81 procent. Niemand doet beter in België. Ter vergelijking: Mignolet zit aan 71 procent.
Opgeleid in Genk
Mignolet traint dezer dagen opnieuw voluit mee met de groep, hij revalideert van een spierscheur, maar gezien de prima prestaties van Jackers is er geen nood om risico’s te nemen. Jackers maakt zich wel geen illusies: als Mignolet helemaal fit is, verdwijnt hij naar de bank. De voormalige jeugdinternational – twaalf interlands met de nationale U21 – heeft daar vrede mee, maar het spreekt voor zich dat het huidige werk smaakt naar meer. Zeker tegen… Genk zou hij graag spelen.
Het was immers daar dat Jackers grotendeels zijn opleiding genoot. Hij debuteerde er in 2016 in de Europa League tegen Sassuolo en heeft de titel van 2019 op zijn palmares staan. Jackers – met zijn 1.87 meter nochtans niet de grootste – stond lange tijd bekend als een toptalent, maar de echte doorbraak bleef uit. Na het kampioenenjaar staken Coucke en Vandevoordt hem voorbij in de pikorde, Jackers ging ervaring opdoen bij Waasland-Beveren. Positief: hij speelde er drie jaar veel. Negatief: er was ook een degradatie.
Maar nu lijkt Jackers dus helemaal terug. Hij straalt zelfzekerheid uit, is niet op een foutje te betrappen en is goed met de voeten. Logisch dus dat Club erover nadenkt hem langer aan zich te binden. Het zijn zorgen voor later: eerst de goeie flow aanhouden. Collectief en individueel.
