Nieuws Club Brugge
Re: Nieuws Club Brugge
Arnio schreef: ↑23 jun 2023, 08:59 Iemand die dit artikel kan posten aub?
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20230622_96479962
Re: Nieuws Club Brugge
Artikel in HNB:
Re: Nieuws Club Brugge
Artikel in HNB:
Re: Nieuws Club Brugge
Talbi zou, na eerder dus Bursik, nu ook zwaar gekwetst zijn uitgevallen op training.
Re: Nieuws Club Brugge
Artikel in HNB over begin stage (zonder Jutglà en Boyata, beiden - officieel - door blessure), en mogelijk vertrek van Buchanan en Skovke:
Re: Nieuws Club Brugge
Boyata gaat nooit meer fit raken. Beter zen contract proberen te ontbinden.
Re: Nieuws Club Brugge
Even de gedachten neerschrijven, vandaar dat ik het in dit topic schrijf.
- Zoals hier op het forum dus gemeld is, is Club bezig met Meunier.
Financieel vind ik het een zeer duur risico. Hij is al wat blessure gevoeliger en we hebben geen zicht op hoe het gesteld is met zijn vorm.
Hij zal blijkbaar een redelijk hoog salaris opstrijken en dat voor iemand waar je geen winst meer kan op maken via een doorverkoop. Ook sportief weten we niet of hij dat loon nog gewettigd is. Van Mignolet wisten we dat hij sportief nog top was, van Boyata dachten we dat. Aangezien we dus geen referentie hebben op zijn sportieve vorm is het dus moeilijk inschatten wat hij waard is. Een normale Meunier zou op zijn eigen de flank moeten kunnen afdweilen en overklassen. Goede voorzet en gevaarlijk met het hoofd op stilstaande fases.
- De uitspraak van Deila dat zowel De Cuyper als Meijer in de basis kunnen staan. Hij hintte op Meijer als linker centrale verdediger. Ik ben wel gewonnen voor dit idee, want De Cuyper is aanvallend sterker dan Meijer.
- Ik heb afgelopen weekend de oefenmatch tegen Beerschot met een half oog op Youtube gevolgd. Buiten dat ik het nog niet overtuigend vond tegen een Beerschot waar enkele sterkhouders weg zijn; merkte ik wel enkele zaken op.
Skoras moet duidelijk zijn draai nog vinden, net zoals Thiago. Opvallend was dat Vanaken in de eerste helft en Vermant in de tweede helft echt wel dicht bij de diepe spits speelden. Dit doet mij vermoeden dat een twee spitsen systeem een optie kan zijn. Dit kan misschien ook wel goed zijn voor Yaremchuk, die kan profiteren van Thiago die een verdediging bezig houdt.Yaremchuk was destijds bij Gent ook op zijn best met een spitspartner.
- Bovenstaande zaken doen mij vermoeden dat Deila ook ernstig nadenkt over 3-5-2/5-3-2. De Cuyper en Meunier kunnen perfect zo een flank op hun eigen doen, en zijn ook defensief beter gedekt dan. Met Meijer op linkse CV heb je ook iemand die gewoon is om de linkse flank te verdedigen als De Cuyper eens te hoog zit. Rechts heb je dat voorlopig niet. Noch Mechele, noch Spileers hebben de wendbaarheid om een rechtse flank af te dekken. Sabbe mist helaas het gestalte en lijkt mij ook beter als hij mee naar voor mag schuiven.
Een 4-2-3-1 met een hoge 10/hangede spits kan het ook worden.
- Met het nakende vertrek van Sylla en het duidelijk tekort schieten van Boyata, vind ik het wat vreemd dat er zelfs zo goed als geen geruchten zijn ivm inkomende verdedigers. Ordonez kan misschien wel doorschuiven, maar is nog niet de kwaliteit die we meteen nodig hebben. Een echt leiderfiguur in de verdediging lijkt mij toch aangewezen. Liefst ook één die comfortabel aan de bal is.
- Gesteld dat we de groepsfase van de ECL halen (opletten voor onderschatting van de tegenstanders in de kwalificaties. Die mannen spelen altijd op leven of dood); dan komt bij mij de vraag naar boven waar we onze prioriteit moeten leggen. Europees voetbal kost punten in de nationale competitie. Dat hebben wij vorig seizoen bewezen voor nieuwjaar, en Union na nieuwjaar. Hebben we op papier het talent om ver (kwartfinale?) te geraken in de Conference League? Ik denk het wel. Is dat het financieel waard? Brengt het "genoeg" op? Geen idee. Het kan misschien ook beter zijn om de focus op het kampioenschap te leggen. De kampioen komt namelijk weer automatisch in de groepsfase van de CL terecht. Met de nodige automatische miljoenen (misschien zelfs meer dan wat de ECL ons dit jaar kan opbrengen).
- Ik zag gisteren een post op de social media van Transfermarkt.be dat Club de drie duurste inkomende transfers (in de JPL) van aanvallers heeft gedaan. Namelijk Yaremchuk, Sowah en Okereke. Over Sowah zou je nog kunnen discussiëren of hij een echte aanvaller is, maar het feit is wel dat we drie keer veel betaalden en er op alle gebied weinig van weer hebben gekregen. Stof om over na te denken...
Re: Nieuws Club Brugge
Een 3-5-2 lijkt mij optimaal voor de huidige spelerskern.
Ik vind het raar dat we Sylla nu al gaan verkopen. Intrinsiek onze beste centrale verdediger, ook voetballend. Mechele en Spileers is uitvoetballend matig, al maakt Spileers daar weinig fouten in. Maar het profiel: ervaren, goed uitvoetballend en leider is geen makkelijk te vinden profiel. Ik had wel gelezen dat ze er mee bezig zijn of dat er toch op zen minst geweten is dat er daar nog iets bij mag.
Qua prioriteiten vind ik het simpel: ge speelt alles wat ge mee doet om te winnen. De kern is breed genoeg om europees & de competitie mee te spelen. Als er later in het seizoen een echte keuze gemaakt moet worden, dan vind ik dat eerder een luxeprobleem.
Ik vind het raar dat we Sylla nu al gaan verkopen. Intrinsiek onze beste centrale verdediger, ook voetballend. Mechele en Spileers is uitvoetballend matig, al maakt Spileers daar weinig fouten in. Maar het profiel: ervaren, goed uitvoetballend en leider is geen makkelijk te vinden profiel. Ik had wel gelezen dat ze er mee bezig zijn of dat er toch op zen minst geweten is dat er daar nog iets bij mag.
Qua prioriteiten vind ik het simpel: ge speelt alles wat ge mee doet om te winnen. De kern is breed genoeg om europees & de competitie mee te spelen. Als er later in het seizoen een echte keuze gemaakt moet worden, dan vind ik dat eerder een luxeprobleem.
Re: Nieuws Club Brugge
Artikel in HLN vandaag:
IJsland deels als teambuilding: hoe de aanpak van Deila Club opnieuw laat lachen
Gletsjers zullen ze niet zien, een walvis evenmin. Toch is Akureyri away grotendeels teambuilding voor Club Brugge. Om iedereen aan boord te houden en de goeie groepssfeer verder vorm te geven.
Matchday in Aarhus, zo’n twee weken geleden. Hier en daar flaneren groepjes spelers doorheen het stadscentrum, een beetje tot de verbazing van de honderden trouwe Europagangers die Club Brugge overal nareizen. Anderen kiezen voor een koffiebar. ’s Avonds na de wedstrijd wordt er in de hotellobby gekaart. Enkele anciens delen één flesje wijn. Ronny Deila staat het allemaal toe. Meer nog, zó heeft hij de dingen het liefst. Zolang het professioneel blijft, is de losse aanpak in zijn optiek de beste. Want verderop in diezelfde lobby zijn stafleden lang na twaalven nog beelden van zowel de match in Aarhus als Westerlo, op dat moment de volgende tegenstander, grondig aan het analyseren. Keepertrainer Wouter Biebauw en Simon Mignolet nemen enkele fases door. Enkele dagen later speelt Club een topmatch in de Kempen.
Liefde
De filosofie van Ronny Deila, uitgezet in Sint-Michielsgestel op zomerstage, wordt gesmaakt. Goeie resultaten zijn natuurlijk de best mogelijke energiebron, maar de goeie groepssfeer is intussen helemaal terug. Het Scandinavisch, oer-Vlaams en internationaal getinte Club Brugge gaat opnieuw als één ensemble door het leven. ‘A gang’, zoals Deila dat graag ziet. Door staf, medewerkers en publiek - de fans waren top in Eupen - overladen met liefde. Zelfs TJ Buchanan vindt het plots opnieuw een beetje leuk in Brugge.
Of het straks tot successen zal leiden, te beginnen in de cruciale en levensbelangrijke matchen tegen Osasuna, valt nog af te wachten. Deila en zijn assistenten investeren in ieder geval veel tijd en energie in de groepsdynamiek. Het is geen toeval dat psycholoog Rudi Heylen opnieuw alomtegenwoordig is bij Club. De stafleden maken van elke gelegenheid gebruik om in dialoog te gaan met de spelers. Ook Rik De Mil, die Deila niet alleen tactisch versterkt, speelt daar een belangrijke rol in. Veel korte, informele gesprekjes. Niet enkel met de basiself, ook met zij die daar tot op vandaag weinig deel van hebben uitgemaakt. De trainingen zijn dit seizoen korter en intensiever. Er is evenwel veel meer quality time - de basis voor een goed huwelijk. Na de zomerstage in juli snelde niet iedereen naar huis, maar was er nog een geanimeerd en gezellig groepsdiner op de terugweg van Nederland. Een stevig avondje, ergens in het Meetjesland. Het zijn dat soort dingetjes die van Club Brugge opnieuw een plaats moeten maken waar iedereen gelukkig rondloopt. De ideeën en aanpak van Deila zijn duidelijk. Zowel op als naast het veld. Het maakt dat de sfeer een pak positiever is, dat het zelfvertrouwen bij Club in enkele maanden tijd enorm is toegenomen.
Rust voor sterkhouders
Ook de trip naar Reykjavik wordt grotendeels aangewend om de goeie groepsdynamiek te versterken. Dat er enkele sterkhouders mogelijk zullen thuisblijven, onder meer Vanaken, Mechele en Skov Olsen komen daarvoor in aanmerking, zal daar weinig of niets aan veranderen. Sportief is de terugmatch tegen Akureyri KA een formaliteit. Maar Club wil ook van deze overbodige uitstap het beste maken. Naast het veld kiest Deila ongetwijfeld voor dezelfde losse aanpak als in Aarhus. Op het veld geeft hij straks een handvol spelers een basisplaats en perspectief op meer speelminuten. Iedereen aan boord houden, wordt één van de uitdagingen dit seizoen - zeker in het geval dat Osasuna uitdraait op een nachtmerrie. Vorig seizoen liep de helft van de spelerskern ongelukkig rond. Carl Hoefkens zette in de beginmaanden - al dan niet terecht - de ene na de andere uit zijn wedstrijdselectie. Aan de hand van speelminuten en kansen wanneer het kan, hoopt Deila ook zij die in de voorbije zes matchen nauwelijks aan bod kwamen enigszins op te fleuren. Dat geldt voor Odoi (22 minuten), Ordonez (64 minuten), Nielsen (78 minuten), Yaremchuk (88 minuten) en Skoras (140 minuten). En ook voor Nusa (378 minuten), die als enige zijn basisplaats is kwijtgeraakt.
Dat de sfeer veel beter is dan vorig seizoen, wordt door eenieder binnen Club bevestigd. Zinckernagel verwees tijdens zijn interview in Eupen meermaals naar dat gegeven. Het moet dat hij een verschil heeft gemerkt met de kleedkamer van Standard, waar nochtans diezelfde Deila de plak zwaaide. Het slechte seizoen indachtig wil gans blauw-zwart er opnieuw het beste van maken. Bereid om veel opofferingen te doen - zélfs bij een 0-5-voorsprong in Eupen gingen de Bruggelingen er in de slotfase nog vol op. De aanpak en de filosofie van Deila worden niet alleen gesmaakt, ze werpen ook hun vruchten af. So far, so good - wat dat betreft zit Club Brugge na een chaotisch seizoen met veel personeelswissels alvast weer op het juiste spoor.
Aantal speelminuten dit seizoen (6 wedstrijden):
Simon Mignolet - 540 minuten
Hans Vanaken - 540 minuten
Jorne Spileers - 525 minuten
Brandon Mechele - 495 minuten
Tajon Buchanan - 495 minuten
Raphael Onyedika - 486 minuten
Andreas Skov Olsen - 448 minuten
Maxim De Cuyper - 420 minuten
Igor Thiago - 396 minuten
Antonio Nusa - 378 minuten
Hugo Vetlesen - 336 minuten
- - - - - - - -
Mats Rits - 167 minuten (is vertrokken)
Michal Skoras - 140 minuten
Kyriani Sabbe - 127 minuten
Philip Zinckernagel - 97 minuten (sloot later aan)
Roman Yaremchuk - 88 minuten
Casper Nielsen - 78 minuten
Joel Ordonez - 78 minuten
Romeo Vermant - 54 minuten
Bjorn Meijer - 26 minuten (is geblesseerd)
Denis Odoi - 22 minuten
Re: Nieuws Club Brugge
Gerucht ... Versluys ZOU interesse betonen in de overname van Club Brugge.
Re: Nieuws Club Brugge
ja, maar zal hem toch een mooi stuk van zijn vermogen kosten dan, als we deze bron mogen geloven... https://derijkstebelgen.be/vermogende/familie-versluys
Bart Verhaeghe staat 69e in dit lijstje
Re: Nieuws Club Brugge
Artikel uit HLN vandaag:
Hoe Ronny Deila Club na weifelende start net op tijd op de rails kreeg voor trip naar Osasuna
Club Brugge beleeft in de Conference League zijn extreme make-over. Maar aan het einde van de zomer is op alle niveaus van de club de sereniteit terug. Voor een groot stuk te danken aan Ronny Deila, die voor zichzelf en voor de spelersgroep een modus vivendi heeft gevonden waar iedereen blij van wordt.
Champions League-habitué Club Brugge in de Conference League, dat is als van Angelina Jolie naar Moeder Overste gaan. Da’s goed voor één jaar – je ziet en hoort eens wat anders –, maar daarna wil je zo snel mogelijk gaan lopen.
Club Brugge draagt nu eenmaal de gevolgen van tien dramatische maanden op de Belgische velden. Naar verluidt, als Vincent Mannaert ergens op een televisie beelden ziet verschijnen van vorig seizoen, vraagt hij om een andere zender op te zetten.
Het is wat het is.
Overweldigd
Ook voor Ronny Deila. Anderhalf jaar geleden deed-ie nog een legendarische striptease voor de ogen van de New Yorkers na het behalen van de titel in de MLS, deze zomer stapte diezelfde Deila zowaar weifelend het Basecamp in Westkapelle binnen.
De negatieve framing na zijn ophefmakende overstap vanuit Standard had immers sporen nagelaten bij Deila – iemand die mensen oprecht graag ziet. Tijdens zijn eerste weken als Club-coach struinde Deila vaak tobbend over de zeedijk van Knokke. Van het Lichttorenplein naar het Casino en terug.
De Noor had dan wel New York City beleefd – elke maandag twee lijntjes in de ‘New York Post’ –, en Celtic Glasgow, maar zelfs die laatste kon niet tippen aan de cultuur en de (trainings)infrastructuur die hij aantrof in het Basecamp. Deila was overweldigd, én hij voelde al heel snel de druk intern om (veel) beter te doen dan de vierde plaats van vorig seizoen.
Ronny Deila had duidelijk niet gedacht dat de stap van Luik naar Brugge zó immens zou zijn. De mindere voorbereiding had daarom óók met de trainer te maken. Deila moest aanvankelijk een weg vinden: voor zijn spelers in de kleedkamer, voor de ploeg op het veld, maar ook voor zichzelf – omgaan met de staf, met het management, met de verwachtingen... Het maakte dat nogal wat mensen binnen de club vreemd, maar daarom niet negatief, opkeken bij de eerste televisie-interviews van Deila: snel op zijn paard, argwanend voor de vragen, stroef. Ronny Deila en het voetbal van Club Brugge kwamen maar niet los.
Ommekeer
Tot Aarhus op bezoek was, eind juli, in de tweede voorronde van de Conference League. Die avond – met de argwaan voelbaar op de tribunes – was Club voor het eerst onder Deila goéd. En zag men flitsen van waar de persoon en de trainer Ronny Deila voor staan: spelers die met plezier op het veld lopen, waardoor het collectief gaat draaien. Bij Deila staat het peoplemanagement ten dienste van de tactiek. Deila is weliswaar niet tactisch onbeholpen, maar zijn management start bij spelers een goed gevoel geven. Van daaruit volgt de rest. ’t Is niet de meest moderne aanpak in het voetbal, maar het is wél een aanpak die Club Brugge nodig had na de strapatsen van vorig seizoen.
Was de eerste wedstrijd in de derde voorronde tegen die ene IJslandse ploeg nog té veel met ups en downs, daarna ging het alleen maar crescendo: 0-5 in Eupen, 1-5 in IJsland, 7-1 tegen RWDM.
Het Basecamp straalt zo weer plezier uit. Zelfs een zwartkijker als Skov Olsen staat weer lachend in het leven. Deila is stilaan helemaal zichzelf geworden: open, grappig, zelfzeker... Oudgedienden van de club typeren hem als ‘een afgeborstelde Trond Sollied’, al heeft die eerste liever een rood wijntje dan een biertje.
Uitkijken
Om een lang verhaal kort te maken: Club Brugge en Ronny Deila hebben net op tijd hun draai gevonden, net voor het ingaan van de belangrijke slotweek in augustus.
Dat is maar goed ook. Het is een conditio sine qua non om straks CA Osasuna uit te schakelen. In de vorm van één maand geleden – toen Club zijn galamatch tegen AZ verloor, bijvoorbeeld – was dat niet gelukt. Osasuna, dat komt uit de brede subtop in La Liga, dat is de finalist van de jongste Copa del Rey-editie, dat is... Spaans. Die cocktail van techniek, snelheid en sluwheid. Het is niet iets dat uit Madrid of Barcelona komt, zelfs niet uit Sevilla, maar Club moet uitkijken – voor de lengte in de ploeg van Osasuna, voor hun snelheid op de flanken, voor de intimiderende sfeer ook in het stadion El Sadar, dat sinds dit weekend zwaar onder vuur ligt in Spanje wegens homofobe gezangen en kreten aan het adres van Bilbao-doelman Unai Simón.
Osasuna verloor zaterdagavond weliswaar met 0-2 van Bilbao, maar het had 57% balbezit, trapte 7 keer binnen het doelkader, plus nog 5 afgeblokte shots, en het telde 30 (!) voorzetten in de box van Bilbao.
Maar Osasuna is evengoed een elftal dat kwetsbaar is in de rug van de defensie, en eenmaal onder hoge druk gezet, vallen de tekortkomingen op in snelheid van uitvoering en in de opbouw.
Een sterk Club Brugge zal nodig zijn — in moeilijke weersomstandigheden, op het uur van de aftrap (20.30u) wordt om en bij 30 graden Celsius verwacht.
“Yes, we know”, knikte Ronny Deila gisteravond in de perszaal van El Sadar. Hij sprak in zijn gebruikelijke ‘gekapt’ Engels, en oogde gezond gespannen. “Osasuna is een uitstekende ploeg. Met een goede organisatie. We moeten top zijn.”
Bronnen binnen de club vertellen dat Deila vanavond weinig wijzigt aan de speelstijl van de afgelopen wedstrijden. Voetbal geënt op geestdrift, enthousiasme, passie, en een scheut tactiek.
Daarbij neemt Hans Vanaken zijn plaats in de basis opnieuw in, vermoedelijk ten koste van youngster Antonio Nusa. Elke club kent het fenomeen van de jarenlange vedette die, eenmaal de dertig gepasseerd en met jonge snaken die hijgen in de nek, de langzame transitie bewandelt naar de status van niet langer onmisbaar. En er moet altijd één trainer zijn die de vedette die boodschap brengt.
Deila ging de vraag niet uit de weg: “Als het zo is dat ik die trainer word om Hans Vanaken naar de bank te verwijzen, dan zal dat betekenen dat ik lang bij Club Brugge zal zijn. Vanaken speelt bij mij – daar is geen twijfel over. Hoe hij de dingen oppikt en het voetbal kent, dat is enorm belangrijk voor mij en voor de ploeg. Daarnaast is Vanaken omzeggens nooit geblesseerd. Hij houdt zijn lichaam fit en leeft bijzonder gedisciplineerd. Ik zie op korte termijn geen enkele reden om het talent van Vanaken uit de ploeg te houden.”
‘No further questions?’, vroeg de persverantwoordelijke van Club.
En weg was Ronny Deila.
Pamplona by night is Madrid niet. En Moeder Overste is Angelina Jolie niet. Maar het new look Club Brugge schikt zich (voor even) in zijn lot.