[39.] Eder Balanta
-
felix da housecat
- Belofte
- Berichten: 201
- Lid geworden op: 27 jul 2016, 16:05
Re: [3.] Eder Balanta
Aanwinst.
Re: [3.] Eder Balanta
Zeker. Ritske zal zijn teentjes goed mogen uitkuisen.
For the Good of the Game? For the Love of the Many!
Re: [3.] Eder Balanta
Zat om de 1 of andere reden zo in mijn hoofd. Anyway, doet niets af van zijn prestatie.
-
Vergas Ronald
- "Moderator"
- Berichten: 915
- Lid geworden op: 31 mei 2016, 19:48
Re: [3.] Eder Balanta
Was beter dan Gueye, de Kanté van Ligue 1 aan de overzijde. Ik ben blij dat Wanyama niet kwam, als een premier league speler wil komen om familiale redenen, voor meer minuten, champions league of een combinatie daarvan (Mignolet) zijn ze welkom. Als Brugge niet goed genoeg is moeten ze gewoon weg blijven. Brugge heeft de afgelopen 100 jaar al teveel bewezen in 't voetbal om voor een speler hun broek af te doen en op hun knieën te gaan zitten.
PRESS [CTRL + W] FOR BEST RESULTS
Re: [3.] Eder Balanta
Sterk in de duels, veel bal recuperaties, linkspoot, speelt veel in 1 tijd, kan pre-assists geven...
Echt een versterking !
Echt een versterking !
Re: [3.] Eder Balanta
Niemand minder dan 'El Gran Capitán' Daniel Passarella wilde van hem de duurste verdediger uit de geschiedenis van het Argentijnse voetbal maken. Maar Eder Balanta (26) volgt liefst zijn eigen weg. Via FC Basel kwam hij in Brugge terecht. De Colombiaan overwon persoonlijke problemen om met Club opnieuw naar de sterren te reiken.
Club Brugge plant morgen in Qatar een teambuildingactiviteit. Als trainer Philippe Clement voor zijn spelers een quiz in gedachten heeft, doen we hem alvast een vraag cadeau: “Welke speler van Club Brugge speelde als enige een WK-wedstrijd?”
Nee, niet Simon Mignolet. Zowel Marc Wilmots als Roberto Martinez zette Thibaut Courtois in doel voor de derde groepswedstrijd. Het verrassende antwoord is Eder Alvarez Balanta. De robuuste Colombiaan was 21 toen hij
op het WK 2014 met zijn land tegen Japan speelde. “Een heel bijzonder moment”, haalt Balanta herinneringen op. “Het was van 1998 geleden dat Colombia een WK had gespeeld en we raakten meteen tot in de kwartfinales. Ik speelde met de idolen uit mijn kindertijd: Mario Yepes, de kapitein, Falcao - hij was niet op het WK, maar wel in de voorbereiding -, Jackson Martinez, Fredy Guarin... Stuk voor stuk spelers die ik volgde als fan van de nationale ploeg. De kamer deelde ik met Santiago Arias (ex-PSV, nu Atlético, nvdr.).”
Je carrière begon bij River Plate in Argentinië. Hoe kwam je daar als Colombiaan terecht?
“In Colombia heb ik een normale jeugd gehad. Mijn vader werkte in een bank en mijn moeder was verpleegster. Maar mijn vader was ook gek van voetbal en dus zat ik al van mijn vier jaar op een voetbalschool. Op mijn zeventiende werd ik ontdekt door een Colombiaan met goeie ingangen in het Argentijnse voetbal: Silvano Espíndola, die ook Falcao ontdekte en naar Argentinië bracht. Dankzij Silvano legde ik op mijn zeventiende twee tests af. Eerst bij Argentinos Juniors (waar ook Diego Maradona begon, nvdr.), dan bij River Plate. Bij River mocht ik blijven. Dat was een droom omdat er in Colombia erg wordt opgekeken naar de topclubs in Argentinië en Brazilië.”
Hoe was het om als tiener met die sterren te trainen?
“David Trezeguet speelde er toen en ook Fernando Cavenaghi, een legende van River Plate. Ik had geen profcontract omdat er al vijf buitenlanders in de ploeg zaten. In het begin van de week trainde ik met de eerste ploeg, daarna met de reserven. Maar toen op een dag alle verdedigers geblesseerd of geschorst waren, stond ik plots in de ploeg. Die eerste match viel beter mee dan verwacht en daarna mocht ik blijven staan.”
Daniel Passarella, de voorzitter van River Plate en jarenlang kapitein van Argentinië, was jouw grootste fan. Hij zei zelfs dat je 20 miljoen euro waard was.
“Dat de beste verdediger uit de geschiedenis zoiets over je zegt, is natuurlijk bijzonder. Op dat moment was er sprake van dat ik het WK voor U20 zou spelen, maar hij zei me dat ik beter bij River bleef en dat ik dan het echte WK kon spelen. Zo is het ook gegaan. Die uitspraak over de 20 miljoen kwam er na geruchten over een bod van 10 miljoen euro van AC Milan. Ik heb dat bod nooit gezien, maar de uitspraak van Passarella veroorzaakte veel ophef. Op dat moment werd geen enkele speler uit Argentinië voor zoveel geld verkocht, laat staan een verdediger.”
Heeft dat druk met zich meegebracht? Nadien werden je prestaties minder.
“Nee, dat heeft er niets mee te
maken. Passarella mocht zeggen wat hij wilde, er waren ook geruchten over Barcelona. Wat me wel heeft veranderd, zijn andere dingen waarover ik liever niet spreek. Het belangrijkste is dat ik vandaag tevreden ben over waar ik ben en dat ik kan blijven groeien en mijn droom najagen. De rest zijn zaken uit het verleden.”
Die meer met je privésituatie te maken hadden?
“Een voetballer is niet alleen een voetballer. Als het niet goed zit in je privéleven, ga je het moeilijk hebben in je professionele leven. Je kan ermee leren omgaan, maar dat kost tijd en ervaring. Voetbal is iets heel dynamisch. Je moet altijd resultaten hebben. Heb je resultaten, dan ben je de goeie, heb je er geen, dan ben je geen goeie. Dat is zo in het voetbal, maar ook in andere sectoren. Die dingen moet je leren.”
Sommigen leren het niet en nemen afscheid van het voetbal. Want het is een harde wereld.
“Het gaat niet alleen om het voetbal. Vroeger dacht ik dat het alleen mij overkwam. Maar eigenlijk is het leven zo. Als je tien slechte passen geeft in het voetbal, zal je een opmerking krijgen van je trainer. Maar als je op je werk tien fouten maakt, zal je baas je er ook op aanspreken. Het verschil met het voetbal is dat een voetballer meer aan kritiek blootgesteld is.”
Uiteindelijk herlanceerde je je carrière in Basel.
“Als voetballer kon ik me er vrij snel integreren omdat een Argentijnse vriend van mij kapitein van de ploeg was. De eerste jaren had ik wel last om me aan te passen aan het leven in het algemeen. Het was mijn eerste jaar in Europa en Zwitserland is een heel strikt land. Voor alles zijn regeltjes: wanneer je de vuilzakken moet buitenzetten, wanneer je 's avonds lawaai mag maken, wanneer de restaurants open zijn... Dat was niet evident, zeker omdat ik geen Engels of Duits sprak. Maar het tweede jaar ging het beter en mijn derde jaar - vorig seizoen dus - was mijn beste. Ik speelde voor het eerst ook weer als nummer zes, mijn favoriete positie.”
Waarom koos je voor Club?
“Ik wilde andere lucht opsnuiven. Ik wilde naar een competitievere competitie om opnieuw international te worden. Het Zwitserse voetbal wordt niet bekeken in Colombia. Het was daar erg moeilijk om me in de kijker te spelen.”
En in de Belgische competitie lukt dat wel?
“Die heeft toch een iets betere reputatie op dit moment. Bovendien had ik de kans met Club de Champions League te spelen. Carlos Bacca (in 2012 en 2013 bij blauw-zwart, nvdr.) vertelde veel goeds over Club en hij deed ook een goed woordje voor mij. Daarvoor moet ik hem dankbaar zijn. Als ik kijk naar wat we met Club nog kunnen bereiken, denk ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt.”
De fans vinden je lange pass geweldig.
“Ik moet de fans bedanken. Ze hebben me van meet af aan gesteund en dat is erg belangrijk voor me. Ik haal er veel motivatie uit. En die lange pass? Die heb ik altijd gehad, alleen komt die er beter uit nu ik op het middenveld speel.”
Heeft de bondscoach al gebeld?
“Nog niet. De volgende maanden zijn belangrijk. In maart beginnen de kwalificaties voor het volgende WK in Qatar. En in de zomer is er opnieuw een Copa América. Het is niet alleen belangrijk dat ik me laat zien in de Europa League tegen Manchester United, ik moet ook in de competitie regelmaat vinden.”
Kan Carlos Bacca niet voor doelpunten zorgen?
(lacht) “Dat moet je hem vragen. Ik weet dat hij bij Villarreal graag meer wil spelen, maar hij is al wat ouder (33 jaar, nvdr.). Ik ken zijn carrièreplanning niet.”
Bron: Het Nieuwsblad
Club Brugge plant morgen in Qatar een teambuildingactiviteit. Als trainer Philippe Clement voor zijn spelers een quiz in gedachten heeft, doen we hem alvast een vraag cadeau: “Welke speler van Club Brugge speelde als enige een WK-wedstrijd?”
Nee, niet Simon Mignolet. Zowel Marc Wilmots als Roberto Martinez zette Thibaut Courtois in doel voor de derde groepswedstrijd. Het verrassende antwoord is Eder Alvarez Balanta. De robuuste Colombiaan was 21 toen hij
op het WK 2014 met zijn land tegen Japan speelde. “Een heel bijzonder moment”, haalt Balanta herinneringen op. “Het was van 1998 geleden dat Colombia een WK had gespeeld en we raakten meteen tot in de kwartfinales. Ik speelde met de idolen uit mijn kindertijd: Mario Yepes, de kapitein, Falcao - hij was niet op het WK, maar wel in de voorbereiding -, Jackson Martinez, Fredy Guarin... Stuk voor stuk spelers die ik volgde als fan van de nationale ploeg. De kamer deelde ik met Santiago Arias (ex-PSV, nu Atlético, nvdr.).”
Je carrière begon bij River Plate in Argentinië. Hoe kwam je daar als Colombiaan terecht?
“In Colombia heb ik een normale jeugd gehad. Mijn vader werkte in een bank en mijn moeder was verpleegster. Maar mijn vader was ook gek van voetbal en dus zat ik al van mijn vier jaar op een voetbalschool. Op mijn zeventiende werd ik ontdekt door een Colombiaan met goeie ingangen in het Argentijnse voetbal: Silvano Espíndola, die ook Falcao ontdekte en naar Argentinië bracht. Dankzij Silvano legde ik op mijn zeventiende twee tests af. Eerst bij Argentinos Juniors (waar ook Diego Maradona begon, nvdr.), dan bij River Plate. Bij River mocht ik blijven. Dat was een droom omdat er in Colombia erg wordt opgekeken naar de topclubs in Argentinië en Brazilië.”
Hoe was het om als tiener met die sterren te trainen?
“David Trezeguet speelde er toen en ook Fernando Cavenaghi, een legende van River Plate. Ik had geen profcontract omdat er al vijf buitenlanders in de ploeg zaten. In het begin van de week trainde ik met de eerste ploeg, daarna met de reserven. Maar toen op een dag alle verdedigers geblesseerd of geschorst waren, stond ik plots in de ploeg. Die eerste match viel beter mee dan verwacht en daarna mocht ik blijven staan.”
Daniel Passarella, de voorzitter van River Plate en jarenlang kapitein van Argentinië, was jouw grootste fan. Hij zei zelfs dat je 20 miljoen euro waard was.
“Dat de beste verdediger uit de geschiedenis zoiets over je zegt, is natuurlijk bijzonder. Op dat moment was er sprake van dat ik het WK voor U20 zou spelen, maar hij zei me dat ik beter bij River bleef en dat ik dan het echte WK kon spelen. Zo is het ook gegaan. Die uitspraak over de 20 miljoen kwam er na geruchten over een bod van 10 miljoen euro van AC Milan. Ik heb dat bod nooit gezien, maar de uitspraak van Passarella veroorzaakte veel ophef. Op dat moment werd geen enkele speler uit Argentinië voor zoveel geld verkocht, laat staan een verdediger.”
Heeft dat druk met zich meegebracht? Nadien werden je prestaties minder.
“Nee, dat heeft er niets mee te
maken. Passarella mocht zeggen wat hij wilde, er waren ook geruchten over Barcelona. Wat me wel heeft veranderd, zijn andere dingen waarover ik liever niet spreek. Het belangrijkste is dat ik vandaag tevreden ben over waar ik ben en dat ik kan blijven groeien en mijn droom najagen. De rest zijn zaken uit het verleden.”
Die meer met je privésituatie te maken hadden?
“Een voetballer is niet alleen een voetballer. Als het niet goed zit in je privéleven, ga je het moeilijk hebben in je professionele leven. Je kan ermee leren omgaan, maar dat kost tijd en ervaring. Voetbal is iets heel dynamisch. Je moet altijd resultaten hebben. Heb je resultaten, dan ben je de goeie, heb je er geen, dan ben je geen goeie. Dat is zo in het voetbal, maar ook in andere sectoren. Die dingen moet je leren.”
Sommigen leren het niet en nemen afscheid van het voetbal. Want het is een harde wereld.
“Het gaat niet alleen om het voetbal. Vroeger dacht ik dat het alleen mij overkwam. Maar eigenlijk is het leven zo. Als je tien slechte passen geeft in het voetbal, zal je een opmerking krijgen van je trainer. Maar als je op je werk tien fouten maakt, zal je baas je er ook op aanspreken. Het verschil met het voetbal is dat een voetballer meer aan kritiek blootgesteld is.”
Uiteindelijk herlanceerde je je carrière in Basel.
“Als voetballer kon ik me er vrij snel integreren omdat een Argentijnse vriend van mij kapitein van de ploeg was. De eerste jaren had ik wel last om me aan te passen aan het leven in het algemeen. Het was mijn eerste jaar in Europa en Zwitserland is een heel strikt land. Voor alles zijn regeltjes: wanneer je de vuilzakken moet buitenzetten, wanneer je 's avonds lawaai mag maken, wanneer de restaurants open zijn... Dat was niet evident, zeker omdat ik geen Engels of Duits sprak. Maar het tweede jaar ging het beter en mijn derde jaar - vorig seizoen dus - was mijn beste. Ik speelde voor het eerst ook weer als nummer zes, mijn favoriete positie.”
Waarom koos je voor Club?
“Ik wilde andere lucht opsnuiven. Ik wilde naar een competitievere competitie om opnieuw international te worden. Het Zwitserse voetbal wordt niet bekeken in Colombia. Het was daar erg moeilijk om me in de kijker te spelen.”
En in de Belgische competitie lukt dat wel?
“Die heeft toch een iets betere reputatie op dit moment. Bovendien had ik de kans met Club de Champions League te spelen. Carlos Bacca (in 2012 en 2013 bij blauw-zwart, nvdr.) vertelde veel goeds over Club en hij deed ook een goed woordje voor mij. Daarvoor moet ik hem dankbaar zijn. Als ik kijk naar wat we met Club nog kunnen bereiken, denk ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt.”
De fans vinden je lange pass geweldig.
“Ik moet de fans bedanken. Ze hebben me van meet af aan gesteund en dat is erg belangrijk voor me. Ik haal er veel motivatie uit. En die lange pass? Die heb ik altijd gehad, alleen komt die er beter uit nu ik op het middenveld speel.”
Heeft de bondscoach al gebeld?
“Nog niet. De volgende maanden zijn belangrijk. In maart beginnen de kwalificaties voor het volgende WK in Qatar. En in de zomer is er opnieuw een Copa América. Het is niet alleen belangrijk dat ik me laat zien in de Europa League tegen Manchester United, ik moet ook in de competitie regelmaat vinden.”
Kan Carlos Bacca niet voor doelpunten zorgen?
(lacht) “Dat moet je hem vragen. Ik weet dat hij bij Villarreal graag meer wil spelen, maar hij is al wat ouder (33 jaar, nvdr.). Ik ken zijn carrièreplanning niet.”
Bron: Het Nieuwsblad
Re: [3.] Eder Balanta
Je wil hem niet tegenkomen op een voetbalveld. Van alle spelers in de dertig belangrijkste competities van Europa gaat Eder Balanta het vaakst een duel aan. De laatste weken legt de Colombiaanse middenvelder van Club monsterlijke statistieken voor. Tegen Cercle Brugge recupereerde hij 32 ballen en gaf hij 28 passes vooruit. Analyse van een fenomeen.
Sinds hij zijn haar heeft afgeschoren op stage in Qatar is er geen houden meer aan. Eder Balanta is uitgegroeid tot de talisman op het middenveld bij Club Brugge. Met hem op het veld verloor blauw-zwart nog geen enkele match in 2020. De 27-jarige Colombiaan ontbrak bij de 5-0-nederlaag op Manchester United. Ook op Charleroi (0-0) en in de moeizame zege tegen Waasland-Beveren (2-1) was Balanta er niet bij. In alle andere wedstrijden leverde hij een belangrijke bijdrage aan de defensieve stabiliteit.
De statistieken die hij kan voorleggen, liegen er niet om. In heel Europa is er geen middenvelder te vinden die vaker in duel gaat. We moeten al gaan speuren in de Georgische competitie om iemand te vinden die beter scoort op dat vlak. Leg de cijfers van Balanta naast enkele van de bekendste verdedigende middenvelders van de wereld en de verschillen vallen op.
Een kanttekening hierbij is dat spelers in dominant spelende ploegen meestal minder ballen moeten recupereren. Daarom vergelijken we Balanta ook met spelers als Fabinho (Liverpool), Marco Verratti (PSG) en Axel Witsel (Dortmund). Stuk voor stuk scoren ze minder dan de Colombiaan van Club.
Veel risicopasses
Vorige zaterdag tegen Cercle Brugge speelde Balanta opnieuw een dijk van een wedstrijd. Hij was 46 keer aan de bal en veroverde 32 ballen. Balanta won niet alleen veel ballen, hij verloor er ook. Liefst 25 keer in de derby. Meestal verliest hij de bal omdat hij risico in zijn passing legt. Van de 47 passes die hij speelde, kwamen er maar 27 aan.
Daar staat tegenover dat Balanta bijna altijd vooruit denkt. 62 procent van zijn passes tegen Cercle Brugge speelde hij naar voren. 27 procent ging lateraal en slechts vijf passes (of 11 procent) gaf hij naar achteren. Balanta is niet alleen de eerste verdediger van Club, met zijn vista en fraaie lange bal is hij vaak de eerste die de aanval op gang trekt.
“Persoonlijk zie ik liever een verdedigende middenvelder die vooruit speelt, dan alleen maar risicoloos balletjes breed legt”, zegt onze analist Gert Verheyen over Balanta. “Een andere interessante statistiek is dat hij alle ploegmaats even vaak aanspeelt. Hij speelt even vaak over links als over rechts. Dat is opmerkelijk omdat de meeste spelers de neiging hebben een bepaalde kant op te zoeken.”
Samen met Simon Mignolet en Simon Deli is Eder Balanta een van de succestransfers van dit seizoen. En dat voor een speler die op het einde van de zomer naar Club werd gehaald omdat de eerste keuze van trainer Philippe Clement - Tottenham-speler Victor Wanyama - niet haalbaar bleek.
Rits moet wijken
De topvorm van Balanta betekent dat Mats Rits het voorlopig kan schudden als verdedigende middenvelder. Maar door de blessure van Ruud Vormer kan die zich onderscheiden als nummer acht. De voorbije weken was hij geregeld gevaarlijk als hij kon infiltreren in de aanvallende zestien. Door het spel met twee aanvallers die tussen de lijnen voetballen - De Ketelaere en Schrijvers - is er ook meer ruimte voor Rits. Ook als hij weer fit is, zal Ruud Vormer moeten knokken om weer in de ploeg te geraken.
Sinds hij zijn haar heeft afgeschoren op stage in Qatar is er geen houden meer aan. Eder Balanta is uitgegroeid tot de talisman op het middenveld bij Club Brugge. Met hem op het veld verloor blauw-zwart nog geen enkele match in 2020. De 27-jarige Colombiaan ontbrak bij de 5-0-nederlaag op Manchester United. Ook op Charleroi (0-0) en in de moeizame zege tegen Waasland-Beveren (2-1) was Balanta er niet bij. In alle andere wedstrijden leverde hij een belangrijke bijdrage aan de defensieve stabiliteit.
De statistieken die hij kan voorleggen, liegen er niet om. In heel Europa is er geen middenvelder te vinden die vaker in duel gaat. We moeten al gaan speuren in de Georgische competitie om iemand te vinden die beter scoort op dat vlak. Leg de cijfers van Balanta naast enkele van de bekendste verdedigende middenvelders van de wereld en de verschillen vallen op.
Een kanttekening hierbij is dat spelers in dominant spelende ploegen meestal minder ballen moeten recupereren. Daarom vergelijken we Balanta ook met spelers als Fabinho (Liverpool), Marco Verratti (PSG) en Axel Witsel (Dortmund). Stuk voor stuk scoren ze minder dan de Colombiaan van Club.
Veel risicopasses
Vorige zaterdag tegen Cercle Brugge speelde Balanta opnieuw een dijk van een wedstrijd. Hij was 46 keer aan de bal en veroverde 32 ballen. Balanta won niet alleen veel ballen, hij verloor er ook. Liefst 25 keer in de derby. Meestal verliest hij de bal omdat hij risico in zijn passing legt. Van de 47 passes die hij speelde, kwamen er maar 27 aan.
Daar staat tegenover dat Balanta bijna altijd vooruit denkt. 62 procent van zijn passes tegen Cercle Brugge speelde hij naar voren. 27 procent ging lateraal en slechts vijf passes (of 11 procent) gaf hij naar achteren. Balanta is niet alleen de eerste verdediger van Club, met zijn vista en fraaie lange bal is hij vaak de eerste die de aanval op gang trekt.
“Persoonlijk zie ik liever een verdedigende middenvelder die vooruit speelt, dan alleen maar risicoloos balletjes breed legt”, zegt onze analist Gert Verheyen over Balanta. “Een andere interessante statistiek is dat hij alle ploegmaats even vaak aanspeelt. Hij speelt even vaak over links als over rechts. Dat is opmerkelijk omdat de meeste spelers de neiging hebben een bepaalde kant op te zoeken.”
Samen met Simon Mignolet en Simon Deli is Eder Balanta een van de succestransfers van dit seizoen. En dat voor een speler die op het einde van de zomer naar Club werd gehaald omdat de eerste keuze van trainer Philippe Clement - Tottenham-speler Victor Wanyama - niet haalbaar bleek.
Rits moet wijken
De topvorm van Balanta betekent dat Mats Rits het voorlopig kan schudden als verdedigende middenvelder. Maar door de blessure van Ruud Vormer kan die zich onderscheiden als nummer acht. De voorbije weken was hij geregeld gevaarlijk als hij kon infiltreren in de aanvallende zestien. Door het spel met twee aanvallers die tussen de lijnen voetballen - De Ketelaere en Schrijvers - is er ook meer ruimte voor Rits. Ook als hij weer fit is, zal Ruud Vormer moeten knokken om weer in de ploeg te geraken.
Re: [3.] Eder Balanta
Zaterdag in het stadion was ik nog aan denken dat het echt geen pretje moet zijn om tegen Balanta te moeten spelen
Re: [3.] Eder Balanta
Ik zie Rits ook liever spelen op de 8 dan op de 6. Komt daar meer tot zijn recht...
Re: [3.] Eder Balanta
Op dit moment draait het middenveld wel lekker met de driehoek Vanaken-Balanta-Rits. Rits brengt meer scorend vermogen dan Vormer op de 8. Vormer zat duidelijk in een dipje na nieuwjaar, wat niet onlogisch is gezien zijn gigantisch aantal wedstrijden het afgelopen jaar. Hij begon de laatste weken heel stereotiep te spelen. Laat onze kapitein maar wat rusten. Voor de beker zou ik hem op de bank houden... laat hem maar rustig terug naar zijn vorm toegroeien. Genoeg alternatieven om het even zonder hem te redden.
Re: [3.] Eder Balanta
Net voor de bekerfinale zou ik Vormer er wél opzetten, als aanjager.
Anderzijds ga ik wel akkoord dat ik het huidig middenveld beter vind dan dat met Vormer..
Anderzijds ga ik wel akkoord dat ik het huidig middenveld beter vind dan dat met Vormer..
Re: [3.] Eder Balanta
Vormer minder scorend vermogen 
Ge leest hier toch soms wat zu.
Rits doet dat goed, maar beetje serieus blijven é
Ge leest hier toch soms wat zu.
Rits doet dat goed, maar beetje serieus blijven é
Re: [3.] Eder Balanta
Dit seizoen klopt dat wel gewoon.. Maar langs de andere kant heeft Vormer wel 17 goals aangeleverd via assists dit seizoen. Iets wat Rits dan weer niet kan zeggen